Wat nu weer?

Ossendrecht

Bijschrift toevoegen

Vreemde titel? Misschien.
Niettemin volkomen terecht.
De vrijdag naderde en de spanning steeg ten huize van HF en HH.
Zou er deze week weer gewandeld worden? Immers heeft u ff moeten wachten. Het was u niet opgevallen? Jammer, de HH hadden op meer bijval gerekend.
Zoals reeds eerder is gemeld zijn er diverse wijzigingen doorgevoerd. HH heeft zich het opa-schap veroverd. Weliswaar nu

Men verkoopt hier familie

mede een nieuwe wereldburger die nog niet wandelt, maar de HH hebben geduld. Er werd verhuisd, afzijdig gewandeld en verbouwd.
HF daarentegen was alsof er niets gebeurd was gewoon HH komen ophalen. Hoe bestaat het.

Ten huize van HH was weerzien met een goede bekende en na het keuze ritueel ging het dan toch op weg naar Ossendrecht, voor de HH niets nieuws maar voor de groene buswissel (407) des te meer.

Bij de kerk geparkeerd, bekende rituelen en na elkaar een vlotte wandeling te hebben gewenst als goede bekenden ging het op weg. Met name Ossendrecht uit als het ware. Wat ook ware zijn hoeveelheden poolse landgenoten, al dan niet uit polen. Huisvesting en automobielen waren aanwezig.

Zoals de route aangeeft verlaten wij Ossendrecht en met een onzinnige omweg wandelt u naar Putte. Onderweg ziet u vele opvallende zaken maar met name het Politie opleidingsinstituut is een topper. Het kan daar levensgevaarlijk zijn. Ook oefent men met treinreizen zodat wanneer de Fyra gaat rijden er genoeg "en nu weet je het je wordt conducteur" zijn. De HH dachten als onzinnigen dat hier treinreizen uit een ver verleden werden getest toen het nog wel eens extra lang duurde om de bestemming te bereiken (bv: Beilen).

Na langs hekken te hebben gewandeld (let op haakse bochten en hekken) komt u uiteindelijk bij de putseweg en antwerpsestraat. Als u wilt kunt u kort in Antwerpen gaan winkelen de HH deden dit niet maar maakten van de gelegenheid gebruik om de maaltijd te nuttigen. De aanwezige parkbank kwam als geroepen, de verzamelde jeugd was er al. Volgens de HH een hormonale kwestie.

Wanneer u de route vervolgd (Moretusbos), hoor ik u zeggen: hee dat klinkt bekend. Staat daar niet een koepel op een heuvel? Jawel. Is daar geen kasteel? Er is wel een kasteel.

Dus kort langs een deels bekend traject maar daar werd snel weer van afgeweken. Wij moesten de aandacht erbij houden, ook vanwege de nog altijd voelbare aanwezigheid van de kleine man, Napoleon geheten.
U zult nog een tijd moeten "op een pad" moeten blijven,
Rododendrons ontmoeten evenals bramen maar een leuk markeerpunt is grenspaal 263.
Vanaf daar is het slechts nog kort wandelen naar de dorpsgrens van Ossendrecht alwaar u een beetje zelf aan de gang moet inzake zoek het trapje. Maar eenmaal boven is het opstappunt snel gevonden.

Aangezien wij ons zeker okay vonden was een verblijf bij een idem genoemde uitspanning het resultaat. Met hulp van stom en dom bereikten wij dit spoedig, met een 2e extra ingelaste omleiding door HF.

Drank: grote witte
Spijzen: garnituren, bitter en loempia matig.

Bergen, zon, schaduw en meer

Zouden ze op de waarschijnlijk warmste 2 augustus sinds weersregistratie gaan wandelen? Wij dachten van wel. En daarom ja dus. Niet geheel onverstandig zou een beschutte wandeling zijn in de vorm van veel onder bomen en door bos. Zowel de ene als de andere zocht en de ene had dan beslag kunnen leggen op deze http://www.wandelzoekpagina.nl/de-mooiste-boswandelingen/pdfs/Mattemburg_Afwisselende_wandeling_langs_de_Brabantse_zoom.pdf . Teneinde bij het startpunt te kunnen komen, stelde HH, iets vroeger dan normaal overigens, zijn automobiel en ook nog zijn stuurkunsten ter beschikking. 

Resultaat: mede omdat de bejaarde fietser zeer behulpzaam ons met een handgebaar liet weten, dat we in mochten halen, kwamen we op de gewenste plek aan. De auto kreeg voor de rest van de ochtend en een stuk van de middag rust in de schaduw. Schoenengedoe en zonnebrand smeren en hoepla op naar het beloofde. Mooie uitkijktoren gezien en middels gele paaltjes richting paarden. HH had meteen een "hier zijn we al geweest"-herinnering, maar bij HF kwam dat gevoel pas bijna aan het einde van de wandeling. Na te zijn begroet door de grasmaaimeneer bij de Hildernisse even door nat gras en bij de Duijntjes zagen we de eerste trein voor vandaag. Over de Beukendreef reden de auto's af en aan en zelfs een fietser begeleidt door een scootmobiel werden we gewaar. Bij de ingang van het landgoed Mattemburgh nam HH een versnapering en dronk HF nog wat. Want ja; HF had 1,5 liter water mee en die moesten op.

 Het tunneltje bij Zuidgeest leverde informatie. En wel deze: de daarin neergelegde boomstronken hadden de neiging om 's nachts op stap te gaan. Een simpele overspanning van gaas bleek hiertegen een remedie. Langs het vennetje met filmpje en het lege dropzakje, want de HH zien van alles tijdens de wandeldagen. Fijn keuvelend en dergelijke zouden we ergens rechtsaf moeten naar een andere ven. Twijfel en raadpleging van Locus volgden elkaar op. Uiteindelijk wel als resultaat dat we het militaire hek ontmoetten. Even een paar spionage foto's. Na wat in onze ogen als wat onduidelijke aanwijzingen door het leven gaan, besloten we het hek maar gewoon te volgen. Goed gekozen. De barakken op het vliegveldterrein die wij zagen, waren by the way van zeer recente datum; not.

 De aanwijzing om 400 meter voor de radarpost linksaf te gaan, veranderden we in 40 meter. Wederom juiste keuze. Eerder dan we dachten kregen we het beloofde bankje voorgeschoteld bij het Woeste Gedeelte.

Vanaf Mattemburgh hadden we constant in de schaduw gewandeld, maar desondanks hadden we, hoe gek dan ook, wel lopen zweten. Bammetjes en vocht waren daarom zeer welkom en werden met gejuich door de lichaampjes ontvangen. Nu we bij/in de Wouwse Plantage waren, konden we tevens in alle rust weer even oprakelen, dat de HH ooit in de omgeving het spoor volledig bijster waren en door de campingbeheerder niet bijster geholpen waren met het terugvinden van dat spoor. Enfin, over de Nieuwe Dreef naar de plek waar we linksaf moesten. Op dat pad troffen we drie warme honden met begeleiding aan. Op dat moment wisten we het nog niet, maar bij thuiskomst bleken we nu te wandelen op Altijd Kwijt. Ziedaar de verklaring van de verdwaling van vroeger en de reden van het niet kunnen vinden van pijpleidingpaal km 55,98. Na heen en weer wel gevonden en na wederom een kleine wandelverlenging over graspad naar verharde weg en de kinderboerderij/camping/snackbarmetoudvet.


 Na korte aarzeling toch maar niet op het uiterst gezellig ogende terras gaan zitten. Na de boerderij namen we het fietspad. Gelukkig maar, want nu hadden we tenminste plezier van de zeer grote tractor met aanhanger en aanhangende stofwolk. Dat werd weer tenietgedaan door verschijning van de Daltons; verkleed als honden.

 Bij het vennetje met filmpje dronken we nog wat en doken de tunnel in en even daarna de weg over om vervolgens het landgoed Mattemburgh weer in te duiken. Over het spoor werd het in de volle zon duidelijk dat het warmterecord vandaag gevestigd was. Ook kreeg HF ineens in de gaten, dat hij hier eerder had gelopen. Huigend en puffend de Fianestraat op en, kijk daar eens, in de schaduw staat de HH-auto. Na wat cooling-down in een ge-aircode auto naar de Stayokay, dat wil iedereen wel. De HH in ieder geval. Te aldaar dronken we Bavaria-pils (ja, geen grap) en La Trappe witbier. De goeie ouwe bittergarnituur ontbrak niet. Het was trouwens niet alleen de koolmees die ietwat brutaal was.