Schuitje varen, biertje drinken

Soms borrelen tijdens het borrelen na een wandeling mooie plannen op. Vorige week waren de HH het enorm eens over het feit dat de afgelopen wandelingen kunnen bogen op aangenaamheid. Niet alleen vanwege weersomstandigheden etc., maar ook het feit dat geen automobielen hoefden te worden bestuurd. Maar aangezien de wandelkeuzemogelijkheden in de buurt niet onuitputtelijk zijn, werd het plan geopperd om van Dordrecht richting Rotterdam te lopen. HF wilde wel een uitstippeling doen.

Om in Dordrecht te starten, moet men eerst in die plaats arriveren. Er werd gekozen voor de Waterbus. HF bij de Erasmusbrug aan boord en HH, aangezien zijn stoere Zweed een bezoek aan de garage nodig had, bij Krimpen een opstap. Gezamenlijk vrij snel bij Dordt op de Merwekade er af, want er waren geen gegadigden de halte Papendrecht. Al snel bleek dat er voor Koningsdagbezoek door wat leden van de Oranjefamilie wat voorbereidingen in gang waren gezet. Dat hinderde een groep Italianen en Duitsers niet om naar hun respectievelijke gidsen te luisteren.

Onder het genot van zon en uitlaatgassen ging de wandeling mooi verder. Indien gewenst, kan u als lezer op verzoek de straatnamenlijst worden toegezonden. Vooralsnog vragen we uw aandacht voor het bijgeleverde kaartje. Wat diende zich in het begin zoal aan? Toeziende poeze-ogen, veel stoffen en oude meubels die graag aan elkander gekoppeld wilden worden, stoomboten (zie maar ginds), achterstallig dakonderhoud en natuurlijk de spoorbrug met de daarnaast gelegen gewone brug, waar de HH gebruik van maakten om in Zwijndrecht terecht te komen. HH wist van de daar aanwezige kermis te vertellen, dat die nog niet in volle gang was. Net als, zoals later bleek, die in Hendrik Ido Ambacht. Enfin, langs het Walburg-winkelcentrum.Aangezien er geen DamesHeren bij waren, konden we niet anders dan dat Walhalla negeren.

Ja, en al keuvelend ben je dan ook zo maar weer Zwijndrecht uit. Iets eerder dan eigenlijk de bedoeling was, kwamen we, na fraai uitzicht op stringcontouren, op de Vrouwgelenweg terecht. Deze wordt geflankeerd door huizen van diverse pluimage. Ook kregen we uitzicht op een uitzichttoren. Vlak bij een gevaarlijke oversteek (niet in het minst vanwege de aanwezigheid van drie vrouwen, waarvan eentje met ingekorte broekspijpen) hadden de makers van het muurtje met hekwerk er een zootje van gemaakt.

Maar blijkbaar is men zo in H.I. Ambacht. Na wat omzwervingen en een oude Volvo kwamen we dan op de Kerkstraat. Inmiddels had HH even gecheckt of het geluid van zijn telefoon wel aanstond. De garage of iemand van de garage zou kunnen bellen met nieuws; al dan niet van de goede soort. En jawel hoor, daar gaf het zojuist genoemde apparaat geluid. Echter niets dat op de garage leek. Zo kwamen de HH dan aan in een parkje in Oostendam. Het pand op de hoek had pas geleden visite gehad van een automobiel, waardoor stutting en dergelijke nodig bleek. De vuilnisman zette de kliko langs de weg en liep een stukje voor ons uit en later achter ons aan. Bij de kwekerij aan de Oudelande was wat commotie tussen een vrachtwagen met een bord Werkverkeer en een vrachtwagen, die ook aan het verkeer deelnam voor z'n werk, maar daar gewoon bescheiden over was. Langzaam maar zeker doemde het Oosterpark van Ridderkerk op. Vrij snel na de midgetgolfbaan kregen de HH de behoefte om het grondwaterpeil iets te laten stijgen.

Zodoende kon een tiental meters verderop op het gemak op het bankje plaatsgenomen worden. Daar werden de bammen en het water gretig naar binnen gewerkt. Inmiddels was ook duidelijk geworden, dat de HH-Volvo op korte termijn een nietmeerHH-Volvo zou gaan zijn. HH kon wel tijdelijk de beschikking krijgen over een ander automobiel. Daarvoor diende hij zich wel weer in Krimpen te melden. Na kort overleg besloten de HH niet verder te wandelen dan Ridderkerk en daar de Waterbus te nemen naar de plek, waar HH die ochtend was opgestapt. Zo gezegd, zo gedaan.

Maar eerst nog even een stukje door Ridderkerk. Een aantal eenden in de wei met een vreemde erbij; geit met bamboe; veel BX; tierlanteinen; gesloten katten- en egelshotel (geen personeel); boekuitleen: dit alles en nog veel meer aan de Ringdijk. Dan de overtocht. De auto in kwestie was nog niet beschikbaar, zodat de HH met de boot verder naar Rotterdam togen. HF pikte zijn fiets op en gedrieën op naar horeca. De meneer, die samen met zijn fiets op de grond ging liggen, had niets, zei hij. Met in het achterhoofd het genot van het genot op het Westerpaviljoenterras, streken we wederom daar neer. De laatste glazen Triple d' Anvers vielen ons ten deel. Bitterballen, La Chouffe, en de Koninck maakten het af.

Ton Markesepad maar nu door de HH

Wat is dat toch met dat wekelijkse wandelen? Wat werd laatst
beweerd, sinds 2005? Ja, mijne leesdames en heren. Zolang vind er al een wekelijks ritueel plaats, soms iets meer, soms wat minder.
Dat betekent ook dat het inmiddels meer dan 10 jaar geleden is dat de HH besloten hebben om voor hun lezers een min of meer wekelijks genot aan te bieden. Dat zij hierbij steeds een wandeling moeten doorstaan en ter afsluiting moeten bieren en bitteren mag wat ons betreft geen naam hebben.

Aangezien de afgelopen tijd een "geen met de eigen auto
wandeling" erg goed beviel is wederom gebruik gemaakt van de NS aangevuld met RET transport. Zo kon het gebeuren dat HF ergens in het midden bij de 1e klas gevestigd was terwijl HH pas later aanschoof. Niettemin wisten beide HH zonder noemenswaardige moeite elkaar te lokaliseren. Dat hierbij de verschillende haardossen een voordeel bieden moge duidelijk zijn.

HH had ook melding gemaakt van een zekere Ton Markese maar
het is aan HF te danken dat genoemde tocht nu toch ook echt werd bewandeld. Dat betekent in ons geval starten in Nieuwerkerk aan den IJssel maar andersom, d.w.z. vanaf Rotterdam centraal bemogelijkheidt zich ook.
Het lijkt ons wel handig dat u vooraf deze beslissing neemt, tijdens het wandelen vergaat u al snel de lol van het voortdurende wisselen.

5 over 11 vond het ontroerende weerzien plaats en toen kon het avontuur beginnen. Wij mogen in dit geval niet teveel van de route prijsgeven aangezien hiervoor de beurs geopend moet worden. Vandaar dat een eigen kaartje uitkomst kan bieden, dit keer zelf gemaakt door HF.
De globale route gaat via Nieuwerkerk aan den IJssel, Capelle aan den IJssel, Kralingse Veer en wat lokale bebouwing naar het centraal station van Rotterdam.

Het totale traject is ca 23 km, maar kan in delen worden gelopen. Wij deden een deel maar dan gelijk alles. Tja, wel zes minuten in de trein en daarna ging het. Het station verlatend en langs het oude echte station wandelt u naar de 's-Gravenweg. (*). Dit hoeven we niet zo op de schrijven aangezien de weg gedurende enige tijd uw houvast zal zijn. (*): deze weg is zeer oud en wandelde zelf ooit van Gouda naar Kralingen. Wij kwamen alwaar men Wout kende. Het rondje Hitland is een eigen keuze. Het mag langer, korter en ook helemaal niet. Voor de HH is het helaas een zeer bekend deel dus werd een weinig ervan meegenomen. Daarna wandelt u stevig door en pas bij Capelse brug gaat u de wijk 's-Gravenland in, een voor de HH zeer bekende locatie en omstandigheid. Weet dat men daar in uw wijk investeert. Tja, via het Kralingse Veer (alwaar vanaf de 14e eeuw een pontje heeft gevaren tussen Kralingen en IJsselmonde) en het Rivium werd dan de IJssel bereikt ter hoogte van de van Brienenoord. Daar kregen wij en u een alleraardigste blik op andere bekende horeca. Genoemde rivier is inmiddels gereinigd zodat u er klakkeloos langs kun lopen.

Daarna is het langs de maas boulevard richting de Markthal en het centrum. De HH deden daar hetgeen hun goed uitkwam. Komt u voor de eerste keer dan is volgen van de beschrijving wellicht handiger. 

Uiteindelijk langs een lichtschip met terras, een brug volledig door het water werd de binnenweg bereikt, oud en nieuw.

Wij kozen voor inspectie van de horeca en een bekend bierlokaal viel bij HF door de mand vanwege de niet-stoelen. Dus toch maar naar de bekende Belg alwaar buiten werd begonnen maar binnen werd geëindigd. 

Het grappige was wel dat de HH drie bieren pp kregen i.p.v. de gebruikelijk 2 p.p. Dat hierbij de rekening hoger uitviel was een prettige bijkomstigheid. Wij konden schuldenvrij het weekend in.

Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen

  

Een toepasselijke uitspraak van Erasmus op de bewegingen van de HH. Bijna nooit wordt de oorspronkelijke route geheel volgens de instructies en aanwijzingen uitgevoerd. Dat geldt voor zowel de lichamelijke als de geestelijke kant. Vermoeien met voorbeelden laten we achterwege, want de blik moet vooruit. Vandaar dat HH reeds op dinsdag HF voorstelde het Erasmuspad weer eens te betreden. Een mooie oefening qua lengte voor het Krijtlandpad, wat de HH zo rond Hemelvaartsdag zullen trachten te ondernemen. Googled u gerust eventjes. Dan wachten we hier wel even op u. Zo, daar bent u weer. Het Erasmuspad dus. Bijkomend voordeel voor het milieu: de HH maken gebruik van fiets en openbaar vervoer om elkander bij de startplek Rotterdam Centraal Station te ontmoeten. Bij de samenkomst grapte HF dat hij even kwam zeggen, dat hij een trein later zou komen. HH troefde daaroverheen dat hij helemaal niet zou komen en zo kon de wandeling aanvangen. HH was vandaag de reisleider en loodste de HH richting het museum van Boymans en van Beuningen. Onderweg trokken we ons niets aan van bijvoorbeeld de aanleg van de nieuwe tuin en de man, die door een zijdeur met gevulde zakken het museum verliet.

Op verzoek van HF werd evenwel wel aandacht geschonken aan een paars monster. HH was niet verbaasd, want pas geleden was hij hier nog geweest. Bij de Griekse Kerk was men bezig met voorbereidingen voor een feest. Bloemen en verlichten waren in ruime mate aanwezig. De Westzeedijk overgestoken en daar zagen we een voor ons onbekende steeg, die, naar achteraf bleek, voorzien is van de naam Westmaaslaan. Reden genoeg om er doorheen te lopen. Op het Westplein Jamin, van Beuningen (ja, die van het museum) en nog wat Bekende Rotterdammers (BR-ers) aangesproken. Dat allemaal als opmaat voor een kwartiertje wachten op het veer naar Hotel New York. Na een handvol minuten kwam een nog niet in dienst zijnde overzetter, die zijn collega vriendelijk verzocht ons te komen halen. Nog maar net in het vaartuigje zittende, leerden we dat de roerganger gek werd van het worden aangesproken door (buitenlandse) toeristen.

 De toon was gezet en daar dobberden we over het water. Een collega-schipper kreeg opdracht tot het vervoeren van een gezelschap, dat foto's wenste te gaan maken. Duidelijk geen bezwaar voor hem, al wilde hij wel graag weten of dat kleuren- of zwartwitkiekjes zouden worden. Inmiddels waren we bij de bestemming aangekomen. Nieuwsgierig vroeg een stel aan de schipper of hij ook naar de andere zijde vaart. De HH wachtten het antwoord niet af en gingen verder. De Zwaan was met openstaan bezig, zodat een ongestoorde oversteek kon plaatsvinden. Vanuit belevenisoogpunt gezien kwam nu even een rustige tijd. Een taalgrapje op een horecaklantentrekbord, wat fotogenieke meeuwen, een al dan niet uitnodigend terras met gifgroene stoeltjes waren zo'n beetje wel de hoogtepunten.

Na de Laan op Zuid was er sprake van wakende ogen van een leeuw. Gelukkig op gepaste afstand, zodat de HH zonder kleerscheuren via de Maashaven Oostzijde de Maashaven Zuidzijde konden bereiken. Daar hadden 2 meneren blijkbaar een zware klus gedaan, want veel gehijg en gesteun. En toen zag HH, dat een binnenvaartschipper zijn schip compleet achteruit aan het varen was. Al met al werd het toen tijd voor hem om een verkwikkend hapje te nuttigen. HF had inmiddels de jas in de rugzak gedaan, aangezien de buitentemperatuur lekker was opgelopen. Op de Wolphaertsbocht leerden de HH weer een hoop nieuwe dingen bij. Enkele daarvan: makelaardij en autoverhuur is een ideale mix voor 1 bedrijf; sommige mensen willen een cadeau met een boodschap; een apostel die al dan niet alleen onder meer doden opwekt. En toen werd het tijd om Charlois binnen te trekken. De juffen zaten lekker in het zonnetje boterhammetjes te doen. HH vreesde even voor foutloping, maar geen man overboord. Verderop lonkte het Zuiderpark en de inmiddels best klaar zijnde vijver. Bij de grappig gekortwiekte graspollen ontdekten de HH dat het woord "land" vertaald in het Spaans of Fries heel anders klinkt. Ook in Rotterdam. Aangezien de kanoclub niet open was, liepen we richting de Meyenhage.

Dit keer had HF bij de markt geen verrassingen voor HH. Langs de school die nu een geheel andere tijdsbesteding kent, naar de plek waar soms aan Amerikaanse auto's wordt gesleuteld. En daar was ze dan: de Smitshoekseweg. Niet dat we aan buitenstaanders ook maar iets zinnigs over deze weg kunnen vertellen. Daar waar de HH de vorige keer lunchten, was geen sprake meer van de toenmalige zitgelegenheid. Neen, integendeel. Maar goed, iets verderop na café het Schaapje en met zicht op kunst konden we met de snuffert in zon heerlijk genieten van water en diverse soorten en maten brood.

Enen vogel wilde de HH bekogelen, maar gelukkig was het geen precisiebombardement en splatste het projectiel op een veilige afstand op de grond uitmekaar. De buikjes gevuld en bijgekomen van de snelle overgang van Smitshoek naar Barendrecht en directe aankomst in Rhoon op naar de Oude Maas. Geen idee hebbend omtrent de leeftijd daarvan overigens. Schaapjes op het droge en daredevils op de fiets willen we wel even kwijt. Hoewel niet voorzien van geruite en/of gele of rode broeken en clubs betraden we toch het golfterrein. Maar daar bleek dat wij toch wel de enigen waren zonder serieuze handicap. Een beetje laf langs de Rhoonse grienden wandelend begroette HH luisdkeels de meneer, die op een bankje van de zon en de omgeving zat te genieten. Een vrolijke reactie zijnerzijds kwam onze kant op.

Op de Havendam stond een man met rubberen laarzen vanaf een trapje een caravan te reinigen. Volgens kostte de foto, die HF maakte, een euro. Na een vermakelijke conversatie over waar vandaan en waarom, besloten we niet bij de Gouden Arend neer te strijken. Dat bood ons de gelegenheid door te wandelen via het prachtige winkelcentrum van Rhoon. Na een leuke anekdote van HH over mannen met staart in hun haar, was daar de opstapplaats voor de metro naar Rotterdam. Onderweg in de metro leerde HF van HH dat het perron bij halte Wilhelminaplein schuinscheef is. Wat een architectonische misser! Tevens reden om bij Beurs uit te stappen en al wandelend vast te kunnen stellen, dat vele terrassen veel zaten. Dat zorgde er wel voor dat HF een ex-collega kon begroeten. Uiteindelijk bleek het Westerpaviljoen uitkomst te bieden. Slechts voor de statistieken melden we de consumpties: Rotterdamse bitterballen, Affligem Blond (i.p.v. Dubbel), La Chouffe en Erdinger. Een prachtige afsluiting van een prachtige dag.

Nieuwe schoenen, nieuwe buren

Wat is dat toch met al dat wandelen?
Kunnen de HH niet gewoon thuisblijven, een baan zoeken, zinvol de tijd besteden, etc. ? Dergelijke vragen zouden zo maar in uw welgevallige hoofdjes kunnen optreden op het moment van het bezit van een dergelijk hoofd. (tip: meestal te vinden aan de bovenzijde van uw lichaam).
Tja, dan kunnen de HH wel weer argumenten hier tegenover plaatsen die recht doen aan het gelijk van de HH.
Vooraf dient te worden opgemerkt dat op het moment dat de wandelingen op het weeweewee zouden worden gepubliceerd de HH zouden afzien van een verhoging van hun vergoeding. Zodra dit gebeuren naar de beurs wordt gebracht ontstaat een onlosmakelijk geheel waarbij genoemde vergoeding weer in lijn wordt gebracht met verwante vergoedingen die in het buitenland worden betaald voor dergelijke activiteiten. Nou, als de HH zouden willen dan waren zij.... Maar zo kent u ons niet en dat is maar goed ook.
Vandaar dat wij onze doelstelling maar eens vergelijken met die van de bankenHH.

Banken-eed:

• Ik verklaar dat ik mijn functie als bankier integer en zorgvuldig zal uitoefenen.

• Ik zal een zorgvuldige afweging maken tussen alle belangen die bij de bank betrokken zijn, te weten die van de klanten, de aandeelhouders, de werknemers en de samenleving waarin de bank opereert.

• Ik stel in die afweging het belang van de klant centraal en zal de klant zo goed mogelijk inlichten.

• Ik zal mij gedragen naar de wetten, de reglementen en de gedragscodes die op mij als bankier van toepassing zijn.

• Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

• Ik maak geen misbruik van mijn bancaire kennis.

• Ik zal mij open en toetsbaar opstellen en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.

• Ik zal mij inspannen om het vertrouwen in het bankwezen te behouden en te bevorderen.

• Ik zal zo het beroep van bankier in ere houden.

Dan de HH-eed:

• Ik verklaar dat ik mijn functie als wandelaar integer en zorgvuldig zal uitoefenen.

• Ik zal een zorgvuldige afweging maken tussen alle belangen die bij de wandeling betrokken zijn, te weten die van de natuur , de mede-wandelaars en de samenleving waarin de HH opereren.

• Ik stel in die afweging het belang van de wandeling centraal en zal de bloglezers zo goed mogelijk inlichten.

• Ik zal mij gedragen naar de wetten, de reglementen en de gedragscodes die op mij als wandelaar van toepassing zijn.

• Ik zal delen wat mij is overkomen.

• Ik maak zelden misbruik van mijn wandel kennis.

• Ik zal mij open en toetsbaar opstellen en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.

• Ik zal mij inspannen om het vertrouwen in het wandelen in het algemeen en in de HH-wandeling in het bijzonder te behouden en te bevorderen.

• Ik zal zo het beroep van wandelaar in ere houden.

• Ik zal alle feiten omtrent de gedronken bieren en de genuttigde spijzen bekend maken

• Mochten de ontvangen donaties onvoldoende zijn dan vervallen hiermee alle bovenstaande reglementen

Om deze redenen is het meer dan duidelijk dat ieder vergelijk puur berust op fictie en dat ook wij geen garanties geven noch over het verleden, noch over het heden. Over de toekomst kunnen wij slechts zeggen: de tijd zal het ons leren.

De schoenen:Mooi, nieuwe schoenen waren er voor HF. De leerlucht achtervolgde ons dan ook de hele wandeling. Vandaar dat genoemde sympathieke schavuit zelf al het idee opperde om niet al te lang te vergaderen en zo'n slordige 15 km moest meer dan genoeg zijn. Een beetje in het geheim had hij reeds een wandeling gezocht zodat het voor ophaalHH een verrassing moest blijven. 

De buren:Mooi, nieuwe (over) buren voor HF. Vandaar toch vrij snel instappen (HH was vandaag en de komende zweedse ritten benoemd tot KDS) en weg wezen. Niet te ver en HH mocht van HF niet links gaan rijden. Ach, de afrit en alle snelheidscontroles moesten worden eerbiedigd. HH vertelde in vertrouwen dat hij toch een kleine donatie had overgemaakt naar je CJIB, want daar heeft men het vanwege de actief van het politie-volk ook niet zo makkelijk.

De route:

Zoals u ziet betreft het een rondwandeling zodat het in feite (n)ergens om gaat. Parkeren doet u ergens in een woonwijk, wij deden dat bij de pedicure, want het zou zomaar kunnen zijn dat achteraf ingrijpen noodzakelijk bleek. En dan begon het echt, schoenenwissel, apparatuur aan, KDS en op weg.
Aangezien de chauffeur schrijft, rijdt en betaalt behoefde HH slechts om zich heen te kijken. Dat ging hem verrassend goed af. Zeker nu de weergoden het droog beloofden te houden zodat de natte bril niet voortdurend het uitzicht belemmerde. 

De wandeling:

Een meneer die vrachtwagens bestuurt konden wij betrappen op transport van wandelschoenen in de hand. Het doel heiligt de middelen en op deze manier blijven ze lekker nieuw. Zoiets hadden wij nog niet bedacht.
Tijd om erbij stil te staan was er niet want er moest doorgewandeld worden naar het volgende hoogtepunt. Roofvogens en bepaalde faciliteiten. Dat dit mede ingegeven is door de onbekendheid van de HH met dergelijke zaken weerhoudt ons er geenszins van om genoemde kennis toch met u te delen. (zie ook de HH-eed).

Voor sommigen is er plaats in een gesloten inrichting. Mogelijk worden hier zaken uitgebroed, maar wellicht is er slechts sprake van een kenniscentrum.

Ach, zo meanderend langs oude dijkjes kan men zich een voorstelling maken van het leven voor de komst van de HH en het leven erna. Wat ook voorkeurt, hetzelfde is niemendal. 
Uitgebreide natuurpassages volgden, waarbij de in het verleden opgedane kennis toch wel van zich liet spreken. Zo konden wij vrij gemakkelijk bomen van eenden onderscheiden. Zo ziet u maar, de winnende aanhouder.

Op de Rhoonsedijk en wat later volgde eigen inbreng die er niet voor zorgde dat paniek een medewandelaar werd want er kon vrij snel weer worden aangehaakt.
Het kasteel werd angstvallig vermeden zodat snel kon worden verdergewandeld. Poortugaal met verstopte kerk werd doorstoken maar ook weer verlaten. Langs verdwijnpaarden (familie van Hans K.) werd dan middels doorsteek langs slecht verfwerk de auto weer bereikt. Aldaar bleek dat de pedicure weliswaar open was maar niet gevisiteerd behoefde te worden.

Drank en spijzen:
Onder de Brienenoord in Oud-IJsselmonde werd verpozing gezocht en aangeboden onder het genot van een enkel paasei en een boer. Een bekende dame bleek fysiek eigenschappen te bezitten die wij niet hadden hoeven te beweten en vaste stekken werden door de HH in bezit gehouden zodat het weekprogramma van de vaste gasten moest worden aangepast.
Dubbel Leffe en vanwege de haast alleen bitterballen en geen mix werden ons deel.

Wij wensen u fijne paasdagen en een naadloos vervolg.