Altijd van je af

Eerst wat uitleg. Van je af? Naar je toe? Wij realiseren ons maar al te goed dat de leeftijd des HH ertoe noopt zo nu en dan zaken te expliceren die voor ons oh jee zo duidelijk en vanzelfsprekend zijn. Dit komt met name door genoemde leeftijd die hoewel niet tegen ons werkt toch ook niet beticht kan worden van enige meegaandheid. Hoe dit zit is niet aan de HH hoewel de wetenschap hieromtrent ons zielsveel vreugde mocht brengen.
Om deze gesneden koek te duiden is het nodig dat u zich verplaatst in de tijd voor internet en net doet of alleen TV en uw partner in
huis voor verstrooiing kunnen zorgen, waarbij de TV met stip nummer een noteert. Op een van de destijds beschikbare kanalen kon u dan middels VPRO keuze naar een programma kijken waar niet alleen creatief met kurk werd omgegaan maar ook de nodige waarschuwingen werden afgegeven als u in uw spaarzame vrije tijd aan het rommelen slaat.
De belangrijkste aanwijzing die destijds werd afgegeven luidde:

ALTIJD VAN JE AF

Omdat de HH regelmatig aan het wandelen slaan is het verstandig dat u zich dit voortdurend realiseert. Het lijkt allemaal zo simpel maar de praktijk is helaas eigenwijs en zeker niet zachtzinnig.

Dit kleine figuurlijke zijpad (we blijven wandelaars wel waar) levert direct een vloeiende overgang naar de wandelvlijt van deze keer. Hoewel lang werd gezocht naar wandelingen die onze goedkeuring konden verdragen leek het aanvankelijk erop dat een nederlaag moest worden aangekondigd. Een wandeling naar Sochi om daar onze sympathie te betuigen lag helaas zowel financieel als tijdsmatig niet binnen de mogelijkheden van deze vrijdag.

 

Maar als een klein duveltje (nee, niet wordt hier bedoeld inhoud uit een bierfles, die is zelfs voor de HH te inkopperig) uit het internet doosje vond HH dan toch de met smart gekoesterde wens der invulling. Een wandeling van Rotterdam naar Delft. 

http://www.routeyou.com/nl-nl/product/file/1970662.nl

Deze wandeling begint voor HF bij station Alexander en voor HH ook. Kwamen zij dan samen? Nee, het moment van samenzijn werd uitgesteld zodat de een wel en de ander niet op de fiets kwam. Niettemin werd na enig bijklets besloten om van hieruit de wandeling te ondernemen. HH gaf HF te kennen dat hij onderweg papier zou achterlaten mocht een achteruit vluchtroute zich om wat voor reden dan ook aandienen.

Dat betekent via de grasbuurten naar de Rotte, langs vrije tijdsbesteding en kunst richting Bergschenhoek. Onderweg komt u langs de enige berg en rots van zuid-holland.

Als u dit allemaal hebt gezien dan is Berschenhoek wel een plek om doorheen te wandelen maar dan met ons welgemeende advies richting Berken en Rodenrijs, ook een prima plek om geld te halen, hoewel Bergschenhoek hier ook enorme mogelijkheden achter de hand houdt.B maar zeker ook B en R verdienen ook alle lof wat dadendrang aangaat, want men stampt hier zaken uit de grond die hoe gek het ook klinkt weer op die bedoelde grond komen te staan. Dat betekent dat deze wandeling als groene wissel met de nadruk op groen helaas niet meedingt naar de tweede hoofdprijs.

Goed, nadat op fenomenale wijze werd omgegaan met een ingeprogrammeerde verdwaling langs een raar heerschap kon er neergezeten worden teneinde te laven en te eten.

Opgewassen tegen een stootje, we hadden rondom inmiddels kunnen vergeten, werd via Oude Leede, weliswaar nipt, de gang gezet richting Delft. Dit ontlokte HF de nu legendarische uitspraak dat O.L.

wellicht niet door de Unesco wordt bezocht. Met een flinke tredmolen (ook onderweg) ging het dan richting wat groen wat zich aan u vertoond wanneer u op de achtergrond de contouren van Delft gewaar wordt.

Via een deel van de Delftse Hout kuntu dan de A13 ondersteken en loopt u in een nagenoeg rechte lijn naar het centrum alwaar Delft u zeer hartelijk zal uitnodigen om toch wat te doen aan de bijdrage aan de lokale middenstand. De HH gaven het goede voorbeeld. 6 (!) bieren en twee bittergarnituren van elk een soort later begaven wij ons richting station alwaar HH eerst zonodig niet maar later wel met de trein mee mocht.Leuk, leerzaam en voor u beste lezers puur entertainment.

De HH op bezoek bij vijf heren

Omdat het nu wel duidelijk is, dat Groningen hulp krijgt in welke vorm dan ook, konden de HH zich wijdden aan een ander stuk Nederland. Voorop staat uiteraard altijd, dat er een beetje gezocht gaat worden. In dit geval een wandelroute. HH had HF bij hem thuis uitgenodigd om na aankomst te ten huize daar, een gesprekswandeling te gaan doen. Op gepaste wijze koos hij daarvoor een hollandser dan Hollandroute; ziehier de uitgekozene: http://www.natuurcentrum.nl/vijfheerenlanden%20wandeling.htm . In de hoop in de polder een model tegen te komen, deed HF Tomtommen om vervolgens op advies van HH de Tomtom te negeren. Hoe dan ook: de pret was begonnen. Zoals ons beloofd, was de schaapskooi gesloten, maar ondanks dat wist HF een mooie parkeerplek te vinden. Uiteraard enkele rituelen.
Alle informatie die hierna volgt, is vanwege de inhoud van
bijgeplaatste foto eigenlijk geheim, dus we verzoeken u geen gewag te maken van het één en ander. De eerste stappen werden we gadegeslagen door een vrolijk kijkend honddier, die lang moest nadenken over de uitnodiging tot meegaan. Uiteindelijk werd toch gekozen om het boerderijerf te blijven bewaken. Zo kwamen de HH in hun tweetje aan op de Zijdekade. De zijde was goed verstopt, maar diefstal van bomen had plaatsgevonden en werd wel waargenomen. Het aangekondigde einde van het fietspad na 50 m. bleek een grove leugen. Maar de vriendelijke blik van de vrouw op de fiets blijft voor altijd op onze netvliezen geprojecteerd. Na de brug deden we toch maar niet het pad direct langs het water, maar benutten het fietspad. Na een zeer korte aarzeling namen de HH het kloeke besluit niet de verkorte versie te gaan doen, maar de hele route uit te wandelen. HH vond bij de vele bankjes een prachtexemplaar voor vuilinname en doneerde. Konden we daarna mooi een kijkje nemen in Middelkoop; genaamd naar de straat die daar ligt. De meeste  (eigenlijk alle) boerderijen, die rechts van de weg staan, staan niet aan de linkerkant. Je zou dan ook verwachten, dat enige aanspraak van rechts zou komen, maar nee hoor. De ruim besnorde man van de aanhanger vol zand bleek een scherp opmerkingsvermogen te hebben en stelde geheel zelfstandig vast, dat de HH aan het wandelen waren. Zijn uiting, dat we de Vijfheerenlandwandeling aan het doen waren, moest daarvan het bewijs leveren. Zowel hij als de twee andere aanwezige mannen roemden de route. De HH stelden voor om dan met zijn vijven te gaan, maar ook hier weer aarzeling en daarna een afwijzende houding. Zit waarschijnlijk in de aard van de lokale bevolking in de vorm van mens en dier. Een befietste rare snuiter liet ons ongevraagd weten, dat blaffen daar eigenlijk nooit voorkomt. Lekker belangrijk, want bij Bloemfontein kluste men lekker aan automobielen. Verbazingwekkend kwam op ons neer, de gewaarwording van omhoog stromend water. En ook het vijfde wiel aan het bestelbusje en de noterende meneer leverden wat vragen op. Het Merwedekanaal is voorzien van een dijk en waarom zou je dat dan niet de Kanaaldijk noemen.

 Veel scheepvaart kan door het kanaal en ten bewijze daarvan een vastlegging. U wellicht onbekend, maar Don Quichot heeft in deze omgeving met zeer veel succes de molens bestreden. Slechts langs de Huibertweg staat er eentje. Over de brug en verder via deze Huibertweg doken we Hei- en Boeicop in om daar brood en zo te doen. De horeca was gesloten, maar de kreet op het bord was het leermoment voor deze dag. Het natuurgebiedje bij de Polderweg werd behoorlijk gemolesteerd. De Bolgerijsekade. Indien u daar een koe (oud of jong) in de sloot ziet, kunt u een telefoonnummer bellen. Het hoeft natuurlijk niet; aan u de keuze.

De HH gingen het griendengebied in en stelden diverse dingen vast. We verklappen hier alleen maar, de conclusie dat alle vier broekspijpen een wasbeurt zouden gaan krijgen. Nu even een tip: houdt u niet van wilgen, dan is dit stuk van de route niet zo geschikt voor u. Nou vooruit, nog een tip: houdt u niet zo van polderlandschap, dan is de rest van de route eigenlijk niet zo geschikt voor u. Het blauwe paaltje troffen we niet aan en toen schoot HF in de stresssssss. Gelukkig was het niet al te warm, zodat HH op koelbloedige wijze de paniek wist te sussen en klommen we na de uitkijkhut gewoon het hek over.  Op het erf van boer Kool nog even met de hond gespeeld en een kijkje in de keuken genomen. Koffie, thee, soep en verse melk zijn er voorhanden. Een blik op de voorgevel en daar was de Schaapskooi weer.
 Daar bleek dat de vuilbakken van A.- en R. dam best gebroederlijk en heel rustig naast elkaar kunnen staan. De terugweg kon worden aanvaard en omdat het weer was, deden de HH bier enzo. Tot slot nog even dit. Er is een groot raadsel: hoewel de HH beiden telkens compleet dezelfde route lopen, loopt HF steevast enkele honderden meters meer. En nee, hij loopt niet stukjes vooruit om dan weer terug te keren bij HH. Ter illustratie:

Veulveuh weulk

Terecht is direct kritiek. Achteraf niet. Wij plegen plagiaat nadrukkelijk wekelijks en niet iedere dag. Immers citeren wij voortdurend uit eigen werk.
Is het niet vanwege een wandeling dan is het wel door een wandeling. Dus ja, wij plagiëren schoenenritueel, bittergarnituur, bier, etc.
Valt ons hiermee dan niet lastig. Wij hebben het al druk genoeg.
Om een voorbeeldendheid te benoemen: HF had het hele internet afgezocht en vond vrijwel nieuwe Dal Vrij Dagkaarten bij een bekend winkelmerk-concern. Voor slechts € 15,50 werden die van de hand gedaan, namelijk figuurlijk, want bezorgd was en deed men.
Twee stuks werden bekomen, vertrektijden van open bare vervoerders werden gekend en zo kwam het dat de HH zich troffen in het best nog wel nieuwe Rotterdam cs. Aldaar mocht HH ter verpozing bij een zekere USA-Seattle based koffie clubje een versnapering uitzoeken, die hoewel tall toch de kleinste van het stel was.
Instappen in de trein was de volgende fase. Aangezien de HH in den morgen elkaar niet teveel willen vertellen werd de stilte wagon uitgezocht. Behalve een zekere smerige verkoudheid ener aanwezigen valt hierover minder te vertellen dan hier is te noteren. Daarom via Hoofddorp aankomend in Amsterdam CS mocht op vertoon van extra bekregen bonnen een drankje (klein flesje) en een warme hap afgenomen worden. Met deze triomf in de handen werd gebruik gemaakt van gratis IJ-overstekingen en kon het op pad.
Groene wissel 21 vormde de leidraad voor de
HH (mannen inmiddels) en zo kon het gebeuren dat wij via de Nieuwendammerdijk erachter kwamen dat hier in deze regio (het ging een beetje ten nadele van HF) toch de Veulveuh zijn domicilie heeft. Geboren, getogen en altijd gebleven zeg maar. "Maar". Tja, mijmerend onder de rook van viel ons ook op dat er voor dames zonder hondje eigenlijk geen zinvol leven meer mogelijk is. De HH zullen dit nog nader onderzoeken. Maar goed, hier kun je weer een punt van maken, je kunt ook doorlopen. Dus na vele omzwervingen en direct al eigen inbreng werd de watersnood bij HH dermate urgent dat op zoek moest worden gegaan naar een afdrijfplaats. Die werd gevonden bij een landelijk opererende benzine verkoop keten. Helaas had een mannelijk exemplaar de HH blijkbaar zien aankomen want ineens en puur toevallig moest dit exemplaar ook zonodig. Dat laatste is niet erg, de betreffende tijdspanne wel. De HH schoten wortel en moesten wel alle onzedige plaatjes van het magazine-rek aanschouwen. Het blijft wonderlijk hoeveel promptheden er op een voorpagina passen.

Niettemin kwam er uiteindelijk een verward heerschap uit de toiletten zodat HH zich kon opofferen om inzage te krijgen in de toiletruimte. Ach, de schade viel mee, dus na het bezoek van HH was het de beurt aan HF. Hoewel deze iets langer op zich liet wachten kon uiteindelijk met lege blazen de wandeling worden voortgezet.
Dat betekent dat na enige tijd in de buitengebieden Ransdorp kan worden bereikt. De HH zochten een beschut bushokje en deden zich tegoed aan eigen meegebrachtheid. Hierbij voortdurend gadegeslagen door een zogenaamd lezende dorpsgenoot. Gebruikelijk is hier dat men al bij 2 lege flessen deze retourneert en daarna een eigen wandeling organiseert.
Na pauze, fotoshoots en nog meer werd er verder gewandeld en zou de richting Zunderdorp zijn. Onderweg behalve een net-niet-verzuiping van HF en een moedige poging van HH om toch deze levensgevaarlijke hindernis te doorwandelen kwamen wij aldaar en alhier. De dominee geniet hier bijzondere rechten evenals heren in rode pantalon.
Tja, daarna is het speels zoeken naar de juiste route, het Noordhollandskanaal kan u hier begeleiden, passeert u nog de molen De Admiraal en dan bent u bij punt 4 van de route beland. Hier zult u moeten opletten, want dat verlangt de route beschrijving van u. Mis vooral het trapje niet in de flauwe bocht en na bochten, brugonderdoorgangen, etc komt u langzaam weer in bekende omgevingen.
U oversteekt wederom gratis maar nu vanaf een ander plekje.
Terug bij het station moet u nu wachten tot na 18.30 uur.

Hoe kunt u die tijd beter doorbrengen dan bier drinkend en nacho's etend?
Nou, u kunt ook blowin'in the wind en dat ook nog eens gratis.....

Raadt u inmiddels waar de HH geweest zijn? Nee, het is niet Haarlem. Hoewel de terugreis u wel hier brengt.
Goed, wij zullen het afgeven, het is onze hoofdstad, beter bekend onder de naam 020.

Voor people zoals wij is 020 Groene wissel (om onverklaarbare reden voorzien van nr 21) een welkome afwisseling en zeker een aanrader.

Wordt vervolgd....

Hieronder het live verslag van de gevaarlijkheid:

Stout, ongehoorzaam, ondeugend of ronduit de vandaal uithangen

 

Nu het dan daadwerkelijk een feit is, dat we in 2014 zijn aanbeland, wensen de HH al hun lezers en hen die hen dierbaar zijn, een fantastisch nieuw jaar. Voorafgaand, tijdens en vlak na de jaarwisseling hebben een  aantal inwoners van Nederland zich beziggehouden met de kreten, die in de titel worden aangeroerd. U weet wellicht dat de HH zich ook wel eens bedienen van iets wat niet geheel volgens de regels is.

 Maar onze goede bedoelingen blijven dan wel altijd overeind. Hierover later nog iets meer. Omdat HH nog herstellende was van een onaangename verkoudheid, meldde hij zich bij HF. Deze moest HH weliswaar teleurstellen v.w.b. geneeskrachtige gaven en een oor, maar ging daarna gedwee mee. In de auto werd unaniem gekozen voor een Tilburg-wandeling en niet een Amsterdammer. Dit is 'm:  http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/408298/wandelroute/wandelen/20km-door-reeshof.nl . Kon HF HH tijdens het geheel iets meer laten zien van en vertellen over de plek waar de eerste HF-kreten en schreeuwen aan de wereld werden toevertrouwd. Daartoe stuurde HH naar de Puccinihof en op elegante wijze parkeerde hij te aldaar. Na schoenendingen toonde HF aan HH zijn nieuwe fototoestelletje. HH had informatie gegeven en HF had daarna koeien bij horens gevat en het kleinood aangeschaft. Nu maar hopen, dat het apparaat naar behoren dienst wilde doen. Al ras kon er gebruik van worden gemaakt; kijkt u maar even mee naar deze speciale uitvoering van een autobrommermobiel.  De langskomende vrouw informeerde belangstellend of de foto bestemd was voor de wijkkrant. Of de verkoopcijfers gunstig zijn, weten de HH niet, maar gezien het aantal autodealers dat we tegenkwamen moet er toch sprake zijn van klandizie. Of dat bij de Perzische tapijtenhandelaar het geval is, is ons inziens ondergeschikt aan het feit, dat HH erg geïnteresseerd is in de tapijten an sich. Hoe ziet dat eruit? Veel tijd om dat vast te stellen gunden de HH elkaar niet, zodat de brug over het Wilhelminakanaal kon worden overgestoken en aan de Goirkekanaaldijk richting Dongen begonnen kon worden. Langs de sportvelden, waar de broer van HF destijds zijn nog immer fameuze voetbalactiviteiten ten toon spreidde en vlak daarna werden de HH middels borden gewaarschuwd , dat het essentiële fietspad richting Dongen afgesloten is. Aangezien er sprake was van fiets, HH sloegen we de mededeling in de ruim aanwezige wind.

 Verderop constateerden we dat het fietspad inderdaad niet verder toegankelijk was, maar voor ons waren hekwerk en prikkeldraad aan de kant gedaan. Daarachter ging men binnenkort verder met het verbreden van de sluizen en de spuien. Nu waren we vlak bij het huis, waar HF na enkele jaren naartoe was verhuisd vanuit de geboorteflat. Om daar te komen hoefden we alleen nog maar een plek te vinden, waar de omheining ruimte bood tot doorsteken. Tot aan het einde van de afsluiting was daar echter geen sprake van. Na het smeden van enkele slimme plannen kon er een geslaagde bevrijdingspoging plaatsvinden. Rugzakken af.
HF kon HH nu begeleiden naar de Mieredikhof. De bestrating was nieuw, de Volvo oud en na een korte bezichtiging terug naar het Moersepad. Het zeer luidruchtig keffende dier leek even nog roet in het eten te gooien, maar uiteindelijk konden de HH verder vanaf de sluizen. De rennende hond beet niet, twee stoelen waren klaargezet, de ganzen waren luidruchtig en de HH doken op tijd de Middenschouwenstraat en de Reeshofse Bijstervelden in. Dat we daar op een soort eiland gingen, werd direct duidelijk door de aantrekkende wind. Langs de Kievitshoeve en daar waar scholing kan plaatsvinden op naar het station Tilburg Reeshof.  Waren de HH met de trein? Nee hoor en daarom verder naar de Bredaseweg.

Op zeer opvallende wijze probeerde daar een aantal personen onder de weg door te steken. Dat is hen tijdens onze aanwezigheid daar in ieder geval niet gelukt. Halverwege de Oude Rielsebaan kwamen we na de ingang van het Amarant-complex een mooie zit-, eet- en drinkgelegenheid in de vorm van een bankje tegen. Aangezien iemand zo vriendelijk was geweest om een handdoek neer te leggen, kon HH droogdoening doen en werd bij het Treinplein gepauzeerd. Enigszins gescheiden vervolgden de HH de wandeling, maar bij de uitgang van Amarant kwamen zij weder tezamen. Dat we werden ingehaald door Brabant Water-auto deed ons toen nog niet vermoeden dat dat ook werkelijk water voor ons zou opleveren. Op de Gilzerbaan waren de paraplu's geen overbodige luxe. Maar bij begraafplaats de Vredenhof konden deze desgewenst al weer worden ingeklapt en hield het watervallen op. Oppassen want de stoep was glad en even samen op de foto.
 Op de Ringbaan West voor het spoorviaduct deed HF nog even een uitbusval-anecdote en even later was de Nassaustraat aan de beurt. In eentje daarvan is HF geboren.

Nog even verder en de rotonde met het onbewoonde huis overgestoken. Vrij snel daarna schoenen uit en aan en op naar een plek waar het geheel kon worden nabesproken. Bij knooppunt Hooipolder was een verkeerslicht helemaal ondersteboven van het aanschouwen der HH. Ons doel was de Gouden Leeuw. Hoewel de gevraagde pittige gehaktballetjes pas de volgende dag zouden worden geschapen, was de kok bereid om ze direct voor ons te bereiden, zodat de Westmalle Dubbel een geweldige smaakpartner zou krijgen. De HH smulden.

Het Nationale Wandeldictee der Heeren 2013

Het ware ons liever geweest deze aanhef als uniek element te kunnen toevoegen want dat hier kritiek komen gaat is ons evident. Vraagt het ook enen Heer van Kooten en u geeft ons wis en waarachtig.
Derhalve moet ons van het hart dat het ons niet te doen is om leesbaarheid, klare taal is echt niet aan dezen besteed en vrienden dan wel bierdrinkers paaien behoort tot de extravagante categorie.
Heeft een dergelijk proza dan tot doel der geen een? Helemaal positief is dit door u beantwoord indien en mits u hier volkomen ongenaakbaar een jawel op had willen antwoorden. Iedere verbastering dan wel aanfluiting op het hoogste niveau zal ons alleen maar sterker uit de strijd doen komen. Want dat onze prachtige wollige taal met zin na zin nietszeggende informatie moet ons van het hart en dient vanuit dat want worden opgeschreven.
Regel na regel hierna zal u tot verbazing, wellicht ontzetting maar toch zeker ook tot een zekere hoe bestaat het emotie begeleiden. Verbaast u derhalve wederom en geeft het aan anderen door. Want het is nu eenmaal bekend dat de HH politici (niet de verwarren met de HH wandelaars, want die zijn slechts een duo) van ons een groot kenniscentrum willen maken met orakelachtige voorspellende waarheden. Mits en hallo bent u daar nog?
Dan gaat het hieronder verder.
Oplettendheid is een eigenschap die vrijwel vanzelfsprekend aan deze HH wordt toegekend. Nimmer was u hierin van een gelijke mening meer dan nu. Dat impliceert een zekere eigenschap aan HH zijde die gekenmerkt dient te worden als daadkrachtig, onverzettelijk en tot heel veel bereid. Ook het ondernemen van enorme reizen behoort hiertoe.
Vandaar het opzoeken van de krochten van dit onmetelijke koninkrijk en in dier voege bereikten wij in alle redelijkheid het onvolprezen station van Ede. In ogenschouw nemend in deze dat HF het noodzakelijk en zeker verantwoord vond om in eerste instantie de rit enigszins onnodig op te rekken met een visitatie deze keer niet van anus-regionen maar nagenoeg van dezelfde strekking Lunteren en omgeving. Kerkgebouwen en alles wat hiermee te maken heeft treft u hier aan, maar ook een verbasterd tot kijk. Natuurlijk en vanzelfsprekend (dit laatste wordt hier in figuurlijke zin gehanteerd, aangezien HH nooit vanzelf spreekt) werd dan allengs toch het station bereikt, alwaar de aanduiding Ede-Wageningen op zich recht doet aan het uitgestelde.
Welke bronvermelding dekt hier de lading? Eigenlijk heel simpel en dito eenvoudig: de Groene Wissel met het exacte nummer 267. Als sub-dekking wordt "Bossen en Beken" gehanteerd.
Nagenoeg als bekend mag het volgende worden verondersteld:
- schoenen die op dat moment aan zijn uittrekken
- idem m.b.t. de sokken hoewel niet in alle omstandigheden
- andere sokken aantrekken die het wandelen tot een ware beleving maken
- idem m.b.t. schoenen die hier net een beetje dat aan toevoegen

Op weg gaan is altijd een optie en aldus ook deze keer. Wij mogen u erop attenderen dat een goede voorbereiding het of een verschil kan maken tussen overleven en niet navertellen. Leest u zich dan ook vooraf goed in met betrekking tot een begrip als centrumzijde. U heeft dit zeker en vast nodig.
Ach, zoals velen u voorgingen treft de HH geen blaam als wij hier memoreren dat getracht werd de beschrijving van de route nagenoeg nauwkeurig en als "pieten precies" tot uitvoering te brengen. Volgt u zelf de beschrijving en leest u even of langer mee? Dan zijn er geen bijzonderheden
aangaande de punten 1,2 3 4, maar bij 5 gingen uw heerschappen dan toch de mist in. Hoewel de live-plattegrond wellicht bij u geen angst en beven veroorzaakt ligt hier een lijdensweg aan ten grondslag die zijn en haar weerga niet kent, nu natuurlijk hierna wel.
De verwarring lijkt zijn basis te vinden in de rood-witten, het verlaten hiervan en de werkelijk levensgevaarlijke tot wel gladgestreken overgangen die de beken doen bedwingen. Termen die u zullen versterken zijn: Paradijsspreng, Bosbeek, Molenbeek, NIVON, Prehistorische begraafplaats, eigen weg geen vrij wandelen, beken en sprengen, maar of u de echte route loopt of een imitatie der HH-route volbrengt, het resultaat is een brede bosweg en LA.  Wij misten de beeldentuin, maar wandelende HH vormen voldoende beelden op uw netvlies, tracht u dit eens voor te stellen.
Hoewel wij u graag interieuren van toiletgebouwen hebben willen doen toekomen waren allen op dit tijdstip bezet door drukkers van dienst. Zodoende is er op dit punt enige leemte in de foto-serie die deze wandelingen doen vergezellen van elkaar. Nog een opmerking der HH: mits nog steeds onder de indruk van onze variant is het verstandig om wanneer u links van de beek loopt niet alleen op uw voorganger te letten met het doel der waarschuwing en zodoende zelf op uwen bips terecht komt, hetgeen daadwerkelijk geschiedde. Aangezien dit HF overkwam behoeven wij hier niet bekend te maken wie het is en was. Na een avontuurlijke oversteek en doorkruising van de natuurcamping (het hield maar niet op) bereikten wij dan het spoorwegtalud en fietspad met een RA-mogelijkheid.
(punt 7 maar dan iets anders). Dit impliceert dat u zojuist de beraadslagingen van de punten 5 en 6 hebt ingenomen.
Wanneer u dan ook Ap20325 ontwaart kunt u mits wacht voor de volgende trein want dat kan echt een oversteek wagen. Tijdens de HH-oversteek was sprake van vooraf een ICE-trein maar er was geen machte om u dit kenbaar te maken. Nederige verontschuldigingen waren hier op hun plaats geweest. De lange weg kunt u gewoon volgend, het maakt niet uit of gehoor wordt gegeven aan honger gevoelens. De HH deden dit wel, adepten als zij zijn, en genoten van diverse hammen dan wel broodjes aangevuld met water dat indirect dan weer uit Wateringen is overgeleverd.
Op dit moment dient u en de uwen bijzonder waakzaam te zijn want u kunt hier te vroeg, te laat maar ook juist op tijd de goede afslag naar links nemen. U kunt deze plek herkennen aan de afwaterplaats van HH. Het is slechts bij hoge uitzondering dat dergelijke tips aan dit proza worden toegevoegd.
Mits geen last ven hoogtevrees kunt u bij voldoende oplettendheid diep rechts beneden van u de
Renkumsebeek ontwaren. Hou deze rakker zeer wel in de gaten want bij de zich als allereerste (niet eerder dus) gelegenheid gaat u hierover heen in de meest letterlijke zin en bereikt u de overzijde. Nu begint een zeer avontuurlijk deel van de route waarbij sluiertippend slechts gememoreerd kan worden dat zeer duistere omgevingen hiermee te maken hebben. Inmiddels is hier punt 8 ongemerkt in uw route deelgenoot geworden. Mijmerend langs snelweg, treinrails en natuurlijk als laatste weer de kazerne van de heenweg, die wij om die reden niet eerder hebben vermeld, iedere herhaling vermijdend zodoende, bereikt u spoor 1b alwaar u de trein kunt nemen, maar dan komt u thuis tot de ontdekking dat de auto wellicht nog in Ede staat. De HH suggereren derhalve om uw voertuig ook voor de terugreis te benutten.
Als dit met uw instemming is berekend maakt u gebruik van de hierboven aangegeven opsomming maar dan in opgaande lijn en laat u ook nu Lunteren gewoon achter zonder een hernieuwde visitatie en zoeft u over 's-Rijks wegen naar uw herkomst regio, in ons geval omgeving 010.
Aldaar kennen wij Wout maar nog niet zijn opvolger. Zodoende volgde een allerhartelijkst eerste maal zien met een van de vele illustere nagangers van genoemde Wout en deze deed ons zonder omfloerste omwegen min of meer direct bieren van de bock en wat bitterheden toekomen. Onder het genot van mijmeringen besloten de HH deze laatste wandeling van 2013 in deze samenstelling.
Het ligt in de verwachting dat 2014 meer van dit gaat bieden, maar dat zal dan toch echt moeten wachten, u derhalve ook.
Mede namens de HH maar zeker ook namens de HD wensen wij prettige dagen, op welke wijze verpozing dan ook geschieden mag, een nagenoeg rimpelloze overgang naar 2014 en natuurlijk wensen wij u wijsheid toe bij alle verleidingen die de komende tijd uw pad zullen kruisen.

Malle HH

Doe eens gek en gooi je haar los. Voor HH is dat minder makkelijk (dat haar losgooien bedoelen we dan) dan voor HF, aangezien HH zijn haar altijd los heeft. Weliswaar aan enen kant nog steeds vast. Alhoewel bij nader inzien HF zijn haar ook altijd aan 1 kant vast heeft. Haar losgooien is dus eigenlijk voor de HH niet aan de orde. Daardoor blijft het eens gek doen slechts over. Nou, dan dat maar. Wandelen doen de HH graag, dus dat geldt en telt niet. Maar tijdens het wandelen over gek doen fantaseren kan natuurlijk wel. Tot zover een klein inkijkje in de gedachtenwereld van de HH.

HF had HH verteld, dat de wandeling van deze week wederom ingekort zou worden doordat er muzikale (overigens niet kaal, maar behaard) dingen zouden worden gedaan. Deze bangmakerij waaide over en er kon dus met volle teugen aan een volledige route worden begonnen. HH had nog eentje in en om Malle (Oostmalle om precies te zien) in petto; 's Herenbos kon worden bewandeld.

Via routeyou had iemand haar wereldkundig gemaakt. Nou, kan het nog mooier! Mist deerde noch de auto van als HH zelf, zodat HF, na ontvangst van een oor, vrolijk instapte en meeging. Zonder fileopstopping reed HH in een keurig tempo naar de plek, waar geparkeerd zou gaan worden. Dat dat uiteindelijk een andere dan de bedoelde plek was, mag geen enkele pret deren. Jassen aan, schoenendingen en sjaals om, HF handschoenen aan en vooruit met de geit. De zon diende zichzelf aan en ondanks wat uitglijdprobeeracties werden de eerste paar honderd meter zo al een prettige gewaarwording. Daar waar pas geleden nog maiskolven te oogsten waren, was nu sprake van stoppelvelden. HH vond, dat iets aan de irrigatie gedaan diende te worden en voegde daden bij woorden. Koffie was de oorzaak; de omstandigheden ter plekke de aanleiding. De ganzen wilden de actie wel eens vanuit de lucht waarnemen. Bij het omheinde bedrijventerrein geldt een algeheel rookverbod, maar gaten graven is wel toegestaan. Iets verderop bleek, dat niet alleen de HH van de zon genoten.
  De poezewoes stak met kop en de rest boven alles uit. Pas geleden was er een cola-feestje geweest bij de boerderij met de auto uit Roemenië. Veel aandacht konden we er niet aan besteden, want de Hoogstraatsebaan moesten we oversteken. Dat ging ons overigens goed af. Kortstondig mochten we de bebouwde kom in. Iets verderop zagen we duif, die het hoofd verloren had. Niets zinnigs kwam er meer uit. De drukke fazant bracht ook niets zinnigs uit en dat zelfs met hoofd. Het ietwat schuchtere paard wilde over het aanwezige hoofd geaaid worden. Dat deden de HH dan ook. Dat dat jaloezie opleverde bij een iets verder in een hok staand paard, kwam omdat de HH geen toegang hadden tot dat hok.

 Stampend en dergelijke werd teleurstelling geuit. HH had achter een hek een blafrussell ontdekt. HF werd gevraagd een foto van het schitterende hondengebit te maken, maar bij de aanblik van nog een wandelaar, verdween de blafkees gelijk sneeuw voor de zon. Zoals gezegd was het bebouwd wandelen van korte duur en op de Meethovenlaan begonnen bij de HH zich tekenen van lavingstekorten zich op te dringen. Ah, daar was een slagboom, waartegen leunend in de zon gegeten en gedronken kon worden. En dat gebeurde dus ook. De uitnodiging voor het Sinterklaasfeest in Vilvoorde moesten we afslaan. Kennisgenomen hebbende van het fenomeen verkeersremmer en nadat het plaatselijke waterpeil naar boven aangepast was, ging de voettocht verder. Tot schrik en jammerheid ontdekten we nog geen vijftig meter verderop een van bankjes voorziene rusthut. Nee HF, we gaan niet ook hier nog eens rusten, hoewel het In Den IX-den Saligheyt betreft. Niet het onderste uit de kan hier. Okee. Op de Molendreef doet men onder andere aan hele grote lego, Fatimaverstopping en bebouwing in geheel eigen stijl. De Turnhoutsebaan oversteken was niet erg moeilijk. Evenals de Herentalsebaan trouwens. Hierna mochten we al zijdelings genieten van 's Herenbos.

 Maar de Salphensebaan bracht ons naar de plek, waar we het bedoelde bos in mochten gaan. De aldaar liggende Lopende Beek zagen we en kregen een rondleiding langs bebouwing en een waterpartij met eilandje. Bij het kasteel de Renesse was ook nog een boswachtershuisje, een mammoetboom en een jongen en een meisje, die de oude veters van hun oma oprookten. Aangezien er tot nu toe weinig tot geen eigen inbreng der HH zelven was, werd dat wel tijd. Op gepaste wijze kozen we onze eigen weg en gingen de kortste weg naar de auto terug. Tot zover onze Malse belevenissen. Nakaarten gebeurde in het bijzijn van een gouden leeuw. Het bokbier was net op, maar het vervangende bier werd in de magen vergezeld van nu wel aanwezige pittige gehaktballetjes. Wat gaan de HH volgende week ondernemen? Blijf afgestemd op deze zender.