Heren op de witte wal

Waarom zou je toch een route willen beginnen op het beginpunt?
Steeds vaker hoor je twijfel en slaat een zekere weemoed toe, met name bij diegenen. Het is en blijft een persoonlijke kwestie die aangaande dit medium geen aandacht verdient. Een paar opbeurende waarden van een meanderende schoonheid zijn echter zeker op zijn plaats. Wij dienen daarbij wel ons moment te kiezen. Zo hadden wij deze week natuurlijk naar een bepaalde studio kunnen reizen om onze plannen kenbaar te maken. Maar ziet, een zekere was ons voor. Geeft niets, de HH zijn an sich uniek voldoende.
Enige slijt kan niet ontkend worden vandaar dat toch een zekere opwinding zich van de HH meester maakte, hoewel 'de vrouwe van' een juffrouw is.
Terugkerend naar de subtitel geeft de uitleg hier het volgende weer:
Een beginpunt is vaak veraf verwijderd van een eindpunt. Zo niet bij rondwandelingen want daar valt het een vaak samen met het ander. Voor een beginner moet zoiets erg verwarrend overkomen.

Aangezien de HH niets liever willen
dan ook dienstbaar willen zijn voor deze categorie zochten wij al jaren naar de mogelijkheid om hierin kleine, subtiele maar oh zo noodzakelijke wijzigingen in aan te brengen. Wij kunnen wel zeggen dat het gelukt is.
Waarin schuilt het verschil? Wel, wij overwegen om een start up op te richten en om zodoende met crowdfunding ons idee gefinancierd te krijgen. Zolang dit niet het geval is zult u het met doorlezing en vertwijfeling moeten doen.
Goed, gestart werd in Putte, waar om er te geraken bepaalde vaardigheden van de chauffeur werden verlangd. Te denken valt hierbij aan de stuurmanskunsten, zicht houden op de weg, nieuwe wegen kunnen vinden, bijtijds de afrit gebruiken en natuurlijk het kunnen onderdrukken van natuur driften.

Opgehaald werd dit keer HF. Nadat hij gelezen Oren (heel
bijzonder) terug gaf aan de eigenaar kon worden vertrokken. De nieuwe A4 was en is een doel op zich. Ach, deze route kent verder geen andere bevindingen dan genieten van nieuwe sneeuw zo hier maar ook daar.
Zo ongeveer bij Bergen op Zoom moesten de HH de weg verlaten, anders hadden wij nu dit stuk nog steeds niet kunnen schrijven. Via doorsteken en herinneringen, HF vrolijk maar niet begrijpend lezend whatsappend, bereikten wij het Moretusbos met het kasteel waar wij zulke fijne herinneringen aan bewaren.
Schoenen gewisseld, het routewerk opzoekend en aanhakend bij punt 98.

Ach, de wandeling voltrok zich in grote lijnen zoals de Groene netwerk wissel nr 407 suggereert.
Zou u in Ossendrecht starten dan loopt het lunch en plas schema grote wijzigingen op. U eet dan bijvoorbeeld brood waar de HH bitterbalden. Lastig, verwarrend en daarom genoeg erover.

Plassen was een item deze wandeling. HH al direct, later opnieuw maar ook HF hield het niet droog. Daarom bij voorbaat onze verontschuldigingen.

Ach, bleek het Fort toch een bekende van de HH, hoewel in deze verschijning dan toch ook weer niet.

De plassen onderweg noopten tot deviaties op de meeste momenten, maar dat gaf uiteindelijk toch ook wel weer een zekere charme aan deze wandeling.

Natuurlijk willen wij in grote lijnen uiteenzetten hoe het is geweest. Vanuit Putte met de nodige omzwervingen naar Ossendrecht. Aldaar met een klein beetje eigen inbreng de plaats doorstoken en op weg naar 58. Via wat boerenland bereikt u het bos, een geheim treinstation en een heel lang hek. Voor u als liefhebber natuurlijk mooi, voor de HH een steunpunt in deze barre tijden. Op dit moment is het letten op gaspaaltjes een must. De HH kunnen over verontachtzaming meepraten, maar daarover nu niet. Dit keer ging alles goed.
HH werd in deze fase getrakteerd op geanimeerde telefoongesprekken waarbij de oplossing vaak nabij leek maar de verbinding deze blijkbaar niet doorgaf naar Zwolle. Nu ja, dit kan natuurlijk worden vervolgd, net als de wandeling.
In Putte werden de herinneringen weer levendig.
Wandelen door het park, de leuke vogels en honden. Dan linksaf alwaar HF de route wilde volgen, HH eigenlijk ook en zo geschiedde.
Koetshuis kwam in beeld, eerst de vuile schoenen uit, dan op weg naar binnen. Want een buitenterras was in januari iets te enthousiast voor de HH. Zij zijn immers ook niet meer de jongsten, hoewel HF beduidend.
Ach, wat zouden de HH zijn zonder bier en bitterballen? Iets van hetzelfde maar minder gelukkig denken wij.
Tot een volgend.

Wat nu weer?

Ossendrecht

Bijschrift toevoegen

Vreemde titel? Misschien.
Niettemin volkomen terecht.
De vrijdag naderde en de spanning steeg ten huize van HF en HH.
Zou er deze week weer gewandeld worden? Immers heeft u ff moeten wachten. Het was u niet opgevallen? Jammer, de HH hadden op meer bijval gerekend.
Zoals reeds eerder is gemeld zijn er diverse wijzigingen doorgevoerd. HH heeft zich het opa-schap veroverd. Weliswaar nu

Men verkoopt hier familie

mede een nieuwe wereldburger die nog niet wandelt, maar de HH hebben geduld. Er werd verhuisd, afzijdig gewandeld en verbouwd.
HF daarentegen was alsof er niets gebeurd was gewoon HH komen ophalen. Hoe bestaat het.

Ten huize van HH was weerzien met een goede bekende en na het keuze ritueel ging het dan toch op weg naar Ossendrecht, voor de HH niets nieuws maar voor de groene buswissel (407) des te meer.

Bij de kerk geparkeerd, bekende rituelen en na elkaar een vlotte wandeling te hebben gewenst als goede bekenden ging het op weg. Met name Ossendrecht uit als het ware. Wat ook ware zijn hoeveelheden poolse landgenoten, al dan niet uit polen. Huisvesting en automobielen waren aanwezig.

Zoals de route aangeeft verlaten wij Ossendrecht en met een onzinnige omweg wandelt u naar Putte. Onderweg ziet u vele opvallende zaken maar met name het Politie opleidingsinstituut is een topper. Het kan daar levensgevaarlijk zijn. Ook oefent men met treinreizen zodat wanneer de Fyra gaat rijden er genoeg "en nu weet je het je wordt conducteur" zijn. De HH dachten als onzinnigen dat hier treinreizen uit een ver verleden werden getest toen het nog wel eens extra lang duurde om de bestemming te bereiken (bv: Beilen).

Na langs hekken te hebben gewandeld (let op haakse bochten en hekken) komt u uiteindelijk bij de putseweg en antwerpsestraat. Als u wilt kunt u kort in Antwerpen gaan winkelen de HH deden dit niet maar maakten van de gelegenheid gebruik om de maaltijd te nuttigen. De aanwezige parkbank kwam als geroepen, de verzamelde jeugd was er al. Volgens de HH een hormonale kwestie.

Wanneer u de route vervolgd (Moretusbos), hoor ik u zeggen: hee dat klinkt bekend. Staat daar niet een koepel op een heuvel? Jawel. Is daar geen kasteel? Er is wel een kasteel.

Dus kort langs een deels bekend traject maar daar werd snel weer van afgeweken. Wij moesten de aandacht erbij houden, ook vanwege de nog altijd voelbare aanwezigheid van de kleine man, Napoleon geheten.
U zult nog een tijd moeten "op een pad" moeten blijven,
Rododendrons ontmoeten evenals bramen maar een leuk markeerpunt is grenspaal 263.
Vanaf daar is het slechts nog kort wandelen naar de dorpsgrens van Ossendrecht alwaar u een beetje zelf aan de gang moet inzake zoek het trapje. Maar eenmaal boven is het opstappunt snel gevonden.

Aangezien wij ons zeker okay vonden was een verblijf bij een idem genoemde uitspanning het resultaat. Met hulp van stom en dom bereikten wij dit spoedig, met een 2e extra ingelaste omleiding door HF.

Drank: grote witte
Spijzen: garnituren, bitter en loempia matig.