zaterdag 6 september 2014

Een oude bekende

Soms heb je dingen te doen. Soms heb je geen dingen te doen. Dan ontstaat snel een houding van "we zien wel". Dat laatste moet u zien te vermijden want zaken worden gauw heel gewoon en voor je het weet kun je niet anders meer. Iets dergelijks overkomt de HH niet aangezien zij onder alle omstandigheden willen wandelen al is het maar om aansluitend te bieren.
Angstzaaiers beschuldigen de HH er wel eens van dat de wandeling er alleen maar is om aansluitend. Op dergelijke onzin kunnen en willen wij niet ingaan. En dan hebben we het nog niet over onze
gevoelens gehad, want die zijn, hoewel latent, aanwezig. Op een dag wordt verwacht dat deze zich in alle geuren en kleuren zullen manifesteren, Opdat gerechtigheid.
De spreuk van vandaag eerst maar even: rijden hier ook auto's? (ja, u moet er bij geweest zijn om het te kunnen waarderen).
De tip van vandaag: let op uw eigen hond anders moeten de HH dat doen of zoals in het mastbos wordt de verantwoordelijkheid wel heel makkelijk bij de argelozen gelegd. Niet doen derhalve.


Het weer van vandaag: zonnig zoals beloofd maar niet overdag.
De plek: Breda.
De bron: Groene wissel 180. Breda: Stad, rivieren en bos. Gewoonlijk pleegt men dit af te korten tot Breda. Nagenoeg
iedereen weet dan wat u mocht bedoelen.
De start: weggaan en ophalen rond 11 uur is prima, dat geeft u voldoende tijd.

Wij parkeerden vlakbij de markt van Ginneken, alwaar de horeca tijdens de start alle moeite doet om u naar binnen te krijgen. Niet doen, u kunt ook buiten zitten. Hoewel er sprake was van opstartproblemen werden deze kordaat en voortreffelijk gepareerd.

De HH hadden geen tijd en gingen direct op pad en liepen door de Ginnekenweg, die er toch bleek te zijn, ondanks die vreemde naam. Als u dit volgt en de route aanhoudt gaat u in feite richting het centrum. Koopgragen onder u weest gewaarschuwd! Er is verleiding.

Het geeft geen pas om de route hier te herhalen, u kunt deze beter zelf ophalen en als leidraad gebruiken. Zo loopt u via bekende plekjes in Breda naar het kasteel, als u wilt mag u door naar het
station, de HH deden niet niet. Dus weer via de markt en dan RA en de route oppakken. Op die manier loopt u eenvoudig weer het centrum uit en als u het niet aangeeft is de partner zo overtuigd. Via wat omslachtigheid en zoals de HH een gevaarlijke rechtstreekse oversteek bevindt u zich ineens bij de Aa. U volgt deze langs de rechteroever, ondertussen lettend op grazers, want die waren er dan nu weer wel. Aan het einde volgde een levensgevaarlijke way out alvorens via LA het mastbos kon worden betreden. Gezien het vreemde tijdstip een prima moment voor de hammetjes en het water.
Onder het genot van de hondenwandel genoten wij van het meegebrachte. Telefonisch contact met het thuisfront van HF kon wegens technische problemen niet tot stand worden gebracht.
Enfin, ook aan broodeten komt een eind zodat verder op weg het devies moest zijn. Dat betekent langs een open plek in het bos, eerste LA en dan gaat u echt wel richting de grote meren. U hoeft de HH niet de volgen in de misstappen, de gewone route is spannend genoeg.
Bij de meren aangekomen kunt u plaatsnemen in banken, maar ook verder gaan, zoals de HH. Dat betekent tussen de meren door wandelen, aan het einde van meer R gaat u LA. Een smal pad, maar dat geeft in dit geval niets. Doorlopen, uitwandelen, hoe u wilt. Aan het eind RA en dan ineens staat u aan de doorgaande weg. LA, stukje verder RA, langs de horeca, waar u met toestemming van de HH natuurlijk iets kunt gebruiken of u kunt aangeven dat u niets hoeft.  Verdergaan, zoals de HH bij het klaphek deden even uitrusten teneinde water in te nemen. De daar aanwezigen op een andere bank straalden bekeringsdrang uit dus verdergaan was ook hier de enige optie. En ja, wat dan rest is wandelen in al zijn en haar glorie.
Langs koebeesten, exoten die omgebracht moeten worden enzovoorts gaat u aan na enige tijd over de brug RA, langs kleine bosjes, een landgoed en LA. En ja hoor, herkenning is uw deel. De Ginnekenmarkt is aldaar. Plof, daar zaten de HH reeds.
Bier werd aangerukt, Corsendonk blond van de of een tap. Dit ritueel werd nogmaals herhaald, puur om te kunnen vergelijken of men wel hetzelfde zou schenken natuurlijk. Dit arrangement werd aangevuld met bitterballen met een verfijnd sausje. Smullen en toch was het lekker.
Het uitzicht op de bediening bij de concurrent was smaakvol maar onrustig.

Daarna terug naar de auto, HF wenste de schoenen niet uit te doen, namens HH hiervoor excuses. Eventuele schade kan worden verhaald. Voor deze keer dan, het zal niet meer gebeuren.

ZO, nu kunt u op vakantie, dat doet een deel van de HH ook. Tot ooit.