Nog 2 te gaan na Jopen

Wandelen kan zo bevrijdend zijn. Neem nou eens het feit dat het niet zo zou zijn. Maakt het wat uit? Voor de HH niet.
Nu de negatieve kant van het verhaal. Wij hebben vernomen dat sommigen niet mogen wandelen. Men zit in een keurslijf hetgeen dermate wordt opgelegd dat men tot 16 uur en sommigen tot 17 uur op de klok kijkend moeten wachten op signalen van bevrijding. Deze mijmeringen bevingen de HH deze middag. Maar wacht! Daar ging wel het een met het ander en dan nog wat erbij aan vooraf......

Vanwege voortschrijdend inzicht was besloten om Hema-kaarten vooraf in de kaderen en agendatechnisch in te delen. Op die manier was vooraf, op de dag zelf en later duidelijk wanneer gebruik gewenst is/was/geweest. Ps: deze kaarten zijn niet altijd van dezelfde algemene voorwaarden en soms ook niet voorzien van extra mogelijkheden der drank dito spijzen.
De versie die nu bekomen was voorzag in reizen overdag maar ook in het weekend.

10 uur zou ca het vertrekpunt afspraak tijdstip zijn van de hereniging der HH. (vorige week heeft HF werkelijk weer eens uit de doeken gedaan wie zich daarachter schuilgaan).
HH was in de gelukkige omstandigheid dat controle op metro stations ruim voorhanden was. Dat gezegd hebbende betekende wel een doorloop naar HF alvorens dan toch nog een HEMA toeslag te mogen betalen alvorens in te stappen. Toen dat allemaal geregeld was zaten wij dan eindelijk in de trein op mooie plekken, dat moet gezegd. Het vertrekpunt moest diverse malen gereset worden met een uiteindelijke definitieve reset tot gevolg.
Wat ons restte was een treinwissel in wat eerst leek oude meuk maar wat later toch voldeed aan verwachtingen. Eindelijk hadden de HH ook ervaren wat menig ervaren treinreiziger al jaren roept, de onnodig lange treinreizen behoren definitief niet tot het verleden. Wat wel was: toiletten aan boord waarvan met een verdachte gretigheid gebruik werd gemaakt.

Aankomend in Amsterdam CS, de laatste kilometers hadden al wandelend sneller gegaan, was daar dan op spoor 1 de overstap naar de trein die ons naar het verre Sandpoort-Noord zou brengen, alwaar de koffiewens van HH niet in vervulling ging.

Het begin van de bekende wandeling deden wij nu eens volgens de GPS. De wandeling maalt hier niet om. Dus dan toch via het mooie buitenverblijf het natuur in, deze keer zonder bevelende dameswensen.

Tja, het is een fraai gebied maar herten zagen wij niet. Geeft niets, wij hebben genoeg aan elkaar en sommigen uit Schotland o.i.d. Wij laten de zelf genomen foto momenten voor zich spreken zodat u in alle rust kunt genieten.

HH kreeg onderweg nog met een geanimeerd telefoongesprek te maken, moest zoals gebruikelijk zijn territorium afbakenen, maar daarmee zijn de rimpels ook benoemd. Een grijzig echtpaar bleef ons hinderlijk stalken maar uiteindelijk hadden wij ze afgeschud.
Bij het meer werd gegeten, langs het strand gelopen en toen werd deze natuur verlaten en werd een meer parkachtig gebied doorkruist.

Met water, brug en een andere afdaling werd dan toch de omgeving van Overveen bereikt, bekend van boekvergevingen.

Tja, rechtuit naar Haarlem is en blijft het devies en ondanks guitig damesvolk hadden de HH maar een doel voor ogen, Jopen!! Dus doorlopen!!

Eenmaal binnen bleek de vorige plek nog vrij, maar de stoelen waren veranderd. Geeft niets, de serveerster was ook nog bekend.
Dus onder het genot van 12 Jopen bierballen en 4 garnalenkroketten werden per H drie bieren genuttigd. Wij gaan u niet verklappen want deze locatie verdient eigen ontdekking.

Proost en goed weekend.