Boos, kwaad, verdrietig

Toen wij deze keer uit Rotterdam vertrokken wij uit Rotterdam was er nog niets gebeurd. Blauwe lucht, lekkere temperatuur, etc.
Het leek ons echter gepast om op ingetogen wijze verslag te doen van deze wandeling gezien het leed wat later (in Parijs deze keer) is aangericht.
Ondanks eerdere sombere voorspellingen leek het dan toch in de regio Steenbergen redelijk tot helemaal droog te blijven.
Dus Groene Wissel 301 erbij genomen, HF opgehaald en hoewel eerst ontkennend moest deze laatste bij het parkeren toegeven dat deze wandeling reeds eerder had plaatsgevonden.

Dus geen bushalte zo klein of de HH vinden hem wel.
Geeft niets, schoenenwissel vanuit de kofferbak, runkeeper aan en daar gingen zij. Later dan gebruikelijk maar dat was bijzonder prettig en had oorzaken.
Tja, over Steenbergen valt heel veel te vertellen maar wij willen u blijven boeien.
De wandeling voert door een groot deel van Steenbergen maar slaagt er wonderwel in om de haven voor ons verborgen te houden. Tja, de herfst had zijn intrede gedaan dus kon er van blaadjes worden genoten. Het park bevat nog steeds een propeller, de gezellige winkelstraat is nog steeds voor de doelgroep gezellig (vermoeden wij) maar het eigenlijke werk begint bij het verlaten van het geheel. Onder de oude grote weg door en Welberg ontvouwt zich.
Nu moet dat helaas nog verborgen blijven, pas op de terugweg kan meer informatie over het dorp (men zegt op i.p.v. in) worden gegeven.
Weibergsedijk>Groenedijk>een achterlangs opengesteld pad>weer de Groenedijk.
Verhard wordt onverhard, banken zijn er niet dus via een ruime rechterbocht naar Leguyt en de Boswijkdreef, waar u een bos kunt zien. Daarover straks meer.
Bij de bosrand deden wij de hammen, net als een vorige keer. Tja, dan gaat het nog een stuk verder en ineens is daar Oudland, alwaar met betrekkelijk nieuwe schoenen de wandeling werd voortgezet. HF bleef staren naar onzichtbare kunst en waterhuishouding in ernstige vorm. Let op bij het knikje, want daar begint wat direct al maar later zeker een leuk en geinig pad is. Het bakje kwam voor ons te laat, maar het is er dan toch maar. Leuke brug er naar toe.
Tja, bijna aan het einde was er een robuuste en hartelijke begroeting van hondenuitlaat zus en zo, waarbij dartel maar ook snelheid werd gecombineerd. HH kreeg de natte tong hartelijk aan de linkerhand. Zo zie je maar.

Tja, dan weer Welberg, met schokkende verhalen over kelders, dorpskroeg, zeer oude pathefoon, waar d.m.v. slinger beweging de vertelmevrouw kan worden gewekt, in meerdere talen desgewenst.
Wederom de oude grote weg onderdoor, de regen die de hele dag er niet was geweest zette nu de zon opzij en het laatste stuk door Steenbergen werden wij alsnog nat. Het bushokje bood uitkomst en zodoende kon het gebeuren dat van eerdere borrelplannen werd afgeweken en Boudewijn alsnog op onze komst mocht rekenen. Ook toen was er nog niets aan de hand. Dus werd IPA en Bromsnor afgewisseld met Wilde Bock en Thais genoegen, dat laatste overigens niet helemaal. De ballen waren als vanouds.
Mooie dag met een nat slot. Maar wat was het geweldig geweest.
Jammer dat er zulke dramatische ontwikkelingen stonden te gebeuren. Vrijdag de 13e in 2015 zal een dag zijn die ons lang zal bijblijven. Gruwelijk.....
Maar we laten ons er niet van weerhouden, hopelijk tot volgende week.