Het Nationale Wandeldictee der Heeren 2013

Het ware ons liever geweest deze aanhef als uniek element te kunnen toevoegen want dat hier kritiek komen gaat is ons evident. Vraagt het ook enen Heer van Kooten en u geeft ons wis en waarachtig.
Derhalve moet ons van het hart dat het ons niet te doen is om leesbaarheid, klare taal is echt niet aan dezen besteed en vrienden dan wel bierdrinkers paaien behoort tot de extravagante categorie.
Heeft een dergelijk proza dan tot doel der geen een? Helemaal positief is dit door u beantwoord indien en mits u hier volkomen ongenaakbaar een jawel op had willen antwoorden. Iedere verbastering dan wel aanfluiting op het hoogste niveau zal ons alleen maar sterker uit de strijd doen komen. Want dat onze prachtige wollige taal met zin na zin nietszeggende informatie moet ons van het hart en dient vanuit dat want worden opgeschreven.
Regel na regel hierna zal u tot verbazing, wellicht ontzetting maar toch zeker ook tot een zekere hoe bestaat het emotie begeleiden. Verbaast u derhalve wederom en geeft het aan anderen door. Want het is nu eenmaal bekend dat de HH politici (niet de verwarren met de HH wandelaars, want die zijn slechts een duo) van ons een groot kenniscentrum willen maken met orakelachtige voorspellende waarheden. Mits en hallo bent u daar nog?
Dan gaat het hieronder verder.
Oplettendheid is een eigenschap die vrijwel vanzelfsprekend aan deze HH wordt toegekend. Nimmer was u hierin van een gelijke mening meer dan nu. Dat impliceert een zekere eigenschap aan HH zijde die gekenmerkt dient te worden als daadkrachtig, onverzettelijk en tot heel veel bereid. Ook het ondernemen van enorme reizen behoort hiertoe.
Vandaar het opzoeken van de krochten van dit onmetelijke koninkrijk en in dier voege bereikten wij in alle redelijkheid het onvolprezen station van Ede. In ogenschouw nemend in deze dat HF het noodzakelijk en zeker verantwoord vond om in eerste instantie de rit enigszins onnodig op te rekken met een visitatie deze keer niet van anus-regionen maar nagenoeg van dezelfde strekking Lunteren en omgeving. Kerkgebouwen en alles wat hiermee te maken heeft treft u hier aan, maar ook een verbasterd tot kijk. Natuurlijk en vanzelfsprekend (dit laatste wordt hier in figuurlijke zin gehanteerd, aangezien HH nooit vanzelf spreekt) werd dan allengs toch het station bereikt, alwaar de aanduiding Ede-Wageningen op zich recht doet aan het uitgestelde.
Welke bronvermelding dekt hier de lading? Eigenlijk heel simpel en dito eenvoudig: de Groene Wissel met het exacte nummer 267. Als sub-dekking wordt "Bossen en Beken" gehanteerd.
Nagenoeg als bekend mag het volgende worden verondersteld:
- schoenen die op dat moment aan zijn uittrekken
- idem m.b.t. de sokken hoewel niet in alle omstandigheden
- andere sokken aantrekken die het wandelen tot een ware beleving maken
- idem m.b.t. schoenen die hier net een beetje dat aan toevoegen

Op weg gaan is altijd een optie en aldus ook deze keer. Wij mogen u erop attenderen dat een goede voorbereiding het of een verschil kan maken tussen overleven en niet navertellen. Leest u zich dan ook vooraf goed in met betrekking tot een begrip als centrumzijde. U heeft dit zeker en vast nodig.
Ach, zoals velen u voorgingen treft de HH geen blaam als wij hier memoreren dat getracht werd de beschrijving van de route nagenoeg nauwkeurig en als "pieten precies" tot uitvoering te brengen. Volgt u zelf de beschrijving en leest u even of langer mee? Dan zijn er geen bijzonderheden
aangaande de punten 1,2 3 4, maar bij 5 gingen uw heerschappen dan toch de mist in. Hoewel de live-plattegrond wellicht bij u geen angst en beven veroorzaakt ligt hier een lijdensweg aan ten grondslag die zijn en haar weerga niet kent, nu natuurlijk hierna wel.
De verwarring lijkt zijn basis te vinden in de rood-witten, het verlaten hiervan en de werkelijk levensgevaarlijke tot wel gladgestreken overgangen die de beken doen bedwingen. Termen die u zullen versterken zijn: Paradijsspreng, Bosbeek, Molenbeek, NIVON, Prehistorische begraafplaats, eigen weg geen vrij wandelen, beken en sprengen, maar of u de echte route loopt of een imitatie der HH-route volbrengt, het resultaat is een brede bosweg en LA.  Wij misten de beeldentuin, maar wandelende HH vormen voldoende beelden op uw netvlies, tracht u dit eens voor te stellen.
Hoewel wij u graag interieuren van toiletgebouwen hebben willen doen toekomen waren allen op dit tijdstip bezet door drukkers van dienst. Zodoende is er op dit punt enige leemte in de foto-serie die deze wandelingen doen vergezellen van elkaar. Nog een opmerking der HH: mits nog steeds onder de indruk van onze variant is het verstandig om wanneer u links van de beek loopt niet alleen op uw voorganger te letten met het doel der waarschuwing en zodoende zelf op uwen bips terecht komt, hetgeen daadwerkelijk geschiedde. Aangezien dit HF overkwam behoeven wij hier niet bekend te maken wie het is en was. Na een avontuurlijke oversteek en doorkruising van de natuurcamping (het hield maar niet op) bereikten wij dan het spoorwegtalud en fietspad met een RA-mogelijkheid.
(punt 7 maar dan iets anders). Dit impliceert dat u zojuist de beraadslagingen van de punten 5 en 6 hebt ingenomen.
Wanneer u dan ook Ap20325 ontwaart kunt u mits wacht voor de volgende trein want dat kan echt een oversteek wagen. Tijdens de HH-oversteek was sprake van vooraf een ICE-trein maar er was geen machte om u dit kenbaar te maken. Nederige verontschuldigingen waren hier op hun plaats geweest. De lange weg kunt u gewoon volgend, het maakt niet uit of gehoor wordt gegeven aan honger gevoelens. De HH deden dit wel, adepten als zij zijn, en genoten van diverse hammen dan wel broodjes aangevuld met water dat indirect dan weer uit Wateringen is overgeleverd.
Op dit moment dient u en de uwen bijzonder waakzaam te zijn want u kunt hier te vroeg, te laat maar ook juist op tijd de goede afslag naar links nemen. U kunt deze plek herkennen aan de afwaterplaats van HH. Het is slechts bij hoge uitzondering dat dergelijke tips aan dit proza worden toegevoegd.
Mits geen last ven hoogtevrees kunt u bij voldoende oplettendheid diep rechts beneden van u de
Renkumsebeek ontwaren. Hou deze rakker zeer wel in de gaten want bij de zich als allereerste (niet eerder dus) gelegenheid gaat u hierover heen in de meest letterlijke zin en bereikt u de overzijde. Nu begint een zeer avontuurlijk deel van de route waarbij sluiertippend slechts gememoreerd kan worden dat zeer duistere omgevingen hiermee te maken hebben. Inmiddels is hier punt 8 ongemerkt in uw route deelgenoot geworden. Mijmerend langs snelweg, treinrails en natuurlijk als laatste weer de kazerne van de heenweg, die wij om die reden niet eerder hebben vermeld, iedere herhaling vermijdend zodoende, bereikt u spoor 1b alwaar u de trein kunt nemen, maar dan komt u thuis tot de ontdekking dat de auto wellicht nog in Ede staat. De HH suggereren derhalve om uw voertuig ook voor de terugreis te benutten.
Als dit met uw instemming is berekend maakt u gebruik van de hierboven aangegeven opsomming maar dan in opgaande lijn en laat u ook nu Lunteren gewoon achter zonder een hernieuwde visitatie en zoeft u over 's-Rijks wegen naar uw herkomst regio, in ons geval omgeving 010.
Aldaar kennen wij Wout maar nog niet zijn opvolger. Zodoende volgde een allerhartelijkst eerste maal zien met een van de vele illustere nagangers van genoemde Wout en deze deed ons zonder omfloerste omwegen min of meer direct bieren van de bock en wat bitterheden toekomen. Onder het genot van mijmeringen besloten de HH deze laatste wandeling van 2013 in deze samenstelling.
Het ligt in de verwachting dat 2014 meer van dit gaat bieden, maar dat zal dan toch echt moeten wachten, u derhalve ook.
Mede namens de HH maar zeker ook namens de HD wensen wij prettige dagen, op welke wijze verpozing dan ook geschieden mag, een nagenoeg rimpelloze overgang naar 2014 en natuurlijk wensen wij u wijsheid toe bij alle verleidingen die de komende tijd uw pad zullen kruisen.

Malle HH

Doe eens gek en gooi je haar los. Voor HH is dat minder makkelijk (dat haar losgooien bedoelen we dan) dan voor HF, aangezien HH zijn haar altijd los heeft. Weliswaar aan enen kant nog steeds vast. Alhoewel bij nader inzien HF zijn haar ook altijd aan 1 kant vast heeft. Haar losgooien is dus eigenlijk voor de HH niet aan de orde. Daardoor blijft het eens gek doen slechts over. Nou, dan dat maar. Wandelen doen de HH graag, dus dat geldt en telt niet. Maar tijdens het wandelen over gek doen fantaseren kan natuurlijk wel. Tot zover een klein inkijkje in de gedachtenwereld van de HH.

HF had HH verteld, dat de wandeling van deze week wederom ingekort zou worden doordat er muzikale (overigens niet kaal, maar behaard) dingen zouden worden gedaan. Deze bangmakerij waaide over en er kon dus met volle teugen aan een volledige route worden begonnen. HH had nog eentje in en om Malle (Oostmalle om precies te zien) in petto; 's Herenbos kon worden bewandeld.

Via routeyou had iemand haar wereldkundig gemaakt. Nou, kan het nog mooier! Mist deerde noch de auto van als HH zelf, zodat HF, na ontvangst van een oor, vrolijk instapte en meeging. Zonder fileopstopping reed HH in een keurig tempo naar de plek, waar geparkeerd zou gaan worden. Dat dat uiteindelijk een andere dan de bedoelde plek was, mag geen enkele pret deren. Jassen aan, schoenendingen en sjaals om, HF handschoenen aan en vooruit met de geit. De zon diende zichzelf aan en ondanks wat uitglijdprobeeracties werden de eerste paar honderd meter zo al een prettige gewaarwording. Daar waar pas geleden nog maiskolven te oogsten waren, was nu sprake van stoppelvelden. HH vond, dat iets aan de irrigatie gedaan diende te worden en voegde daden bij woorden. Koffie was de oorzaak; de omstandigheden ter plekke de aanleiding. De ganzen wilden de actie wel eens vanuit de lucht waarnemen. Bij het omheinde bedrijventerrein geldt een algeheel rookverbod, maar gaten graven is wel toegestaan. Iets verderop bleek, dat niet alleen de HH van de zon genoten.
  De poezewoes stak met kop en de rest boven alles uit. Pas geleden was er een cola-feestje geweest bij de boerderij met de auto uit Roemenië. Veel aandacht konden we er niet aan besteden, want de Hoogstraatsebaan moesten we oversteken. Dat ging ons overigens goed af. Kortstondig mochten we de bebouwde kom in. Iets verderop zagen we duif, die het hoofd verloren had. Niets zinnigs kwam er meer uit. De drukke fazant bracht ook niets zinnigs uit en dat zelfs met hoofd. Het ietwat schuchtere paard wilde over het aanwezige hoofd geaaid worden. Dat deden de HH dan ook. Dat dat jaloezie opleverde bij een iets verder in een hok staand paard, kwam omdat de HH geen toegang hadden tot dat hok.

 Stampend en dergelijke werd teleurstelling geuit. HH had achter een hek een blafrussell ontdekt. HF werd gevraagd een foto van het schitterende hondengebit te maken, maar bij de aanblik van nog een wandelaar, verdween de blafkees gelijk sneeuw voor de zon. Zoals gezegd was het bebouwd wandelen van korte duur en op de Meethovenlaan begonnen bij de HH zich tekenen van lavingstekorten zich op te dringen. Ah, daar was een slagboom, waartegen leunend in de zon gegeten en gedronken kon worden. En dat gebeurde dus ook. De uitnodiging voor het Sinterklaasfeest in Vilvoorde moesten we afslaan. Kennisgenomen hebbende van het fenomeen verkeersremmer en nadat het plaatselijke waterpeil naar boven aangepast was, ging de voettocht verder. Tot schrik en jammerheid ontdekten we nog geen vijftig meter verderop een van bankjes voorziene rusthut. Nee HF, we gaan niet ook hier nog eens rusten, hoewel het In Den IX-den Saligheyt betreft. Niet het onderste uit de kan hier. Okee. Op de Molendreef doet men onder andere aan hele grote lego, Fatimaverstopping en bebouwing in geheel eigen stijl. De Turnhoutsebaan oversteken was niet erg moeilijk. Evenals de Herentalsebaan trouwens. Hierna mochten we al zijdelings genieten van 's Herenbos.

 Maar de Salphensebaan bracht ons naar de plek, waar we het bedoelde bos in mochten gaan. De aldaar liggende Lopende Beek zagen we en kregen een rondleiding langs bebouwing en een waterpartij met eilandje. Bij het kasteel de Renesse was ook nog een boswachtershuisje, een mammoetboom en een jongen en een meisje, die de oude veters van hun oma oprookten. Aangezien er tot nu toe weinig tot geen eigen inbreng der HH zelven was, werd dat wel tijd. Op gepaste wijze kozen we onze eigen weg en gingen de kortste weg naar de auto terug. Tot zover onze Malse belevenissen. Nakaarten gebeurde in het bijzijn van een gouden leeuw. Het bokbier was net op, maar het vervangende bier werd in de magen vergezeld van nu wel aanwezige pittige gehaktballetjes. Wat gaan de HH volgende week ondernemen? Blijf afgestemd op deze zender.

Deze titel zegt niets

 

En dat hoeft ook niet. Het kan u immers wellicht niets schelen. Wat zegt een titel immers? Vaak is het een aandachtstrekker, dat hebben de HH niet nodig. Soms is het dubbelzinnig maar van het opschrijven van zinnige informatie moet u niet bij de HH zijn. Wij snappen zelf na het tikken van deze tekst vaak al niet meer het doel, de opzet maar zeker ook de herkomst. In het kader van de privacy wetgeving kunnen wij natuurlijk ook niet precies prijsgeven waarom en waardoor. Niettemin is het ons echt niet vreemd om te verstaan te geven dat er gisteren en vandaag een storm over Nederland trok.
En of dat nog niet erg genoeg was is een van onze meest vreedzame medeburgers overleden. Dat kan geen toeval zijn. Rust zacht Madima. En dan gaan de HH ook nog wandelen!
De HH troffen maatregelen die voor de terugdeinzers onvoorstelbaar moeten hebben geklonken. Ten eerste deden wij gewoon ons ding. Dat valt ons op reguliere dagen al niet makkelijk laat zitten met al deze druk. Wat ons gewone ding is kunnen wij niet onthullen maar arbeid heeft hier niets mee te maken laat staan van doen. Erger nog, het valt niet te ontkennen.
Mede hierdoor of wellicht daardoor werd besloten om het weer van vorige week in Zevenbergen te laten en vandaag te doen of er niets aan de hand zou zijn. Dat betekent een nagenoeg hartelijk weerzien der HH waarbij deze keer slechts van een kant giften werden overgedragen. De ander dankte gepast maar voelde zich ongemakkelijk natuurlijk. Doen alsof je het niet scheelt is het devies in deze situaties en aldus merkt HF op dat Brasschaat tot de gelukkigen was uitverkozen om de HH dit keer te mogen verwelkomen. In korte tijd dus driemaal, me dunkt... je zou er maar wonen met steeds die kans om the real thing (in gewoon NL: de echte HH) te kunnen meemaken.
Nochtans zou het ook een reden kunnen zijn om te verkassen. Het weer zou ons goedgezind zijn en na vorige week was dat welkom. Natuurlijk zouden de mensen thuis achteraf kunnen zeggen dat wij geen zonnig weer hebben gehad, maar die types heb je altijd. Niets om je druk over te maken. Evenmin over die zinloze stopbewegingen op de E19 richting Antwerpen. Wat je ook doet om de komst van de HH te dwarsbomen zal ons alleen maar sterker en doortastender maken om het doel te bereiken.
Parkeren deden wij op de inmiddels bekende locatie bij de begraafplaats aan de Mieksebaan. Je kunt er heerlijk parkeren en filosoferen. Ook kan de auto zelfstandig achterblijven en dat is voor de HH een prettige bijkomstigheid. Keer op keer blijkt hoe handig het is om bij de startplek terug te keren en daar de auto weer aan te treffen met de glimlach op het gezicht.
Enfin, schoenenwissel, sokken soms en daar gingen ze. HF had ook nog techniek bijgeschakeld die aangaf welke route wij liepen. Niet dat hij dit onderweg makkelijk kon lezen, maar het
voelde toch goed.
Nu ja, op weg, via nr 97 naar 99 naar 66. Kasteel van de vorige keer een beetje anders passerend en dan het gedoe uit en de vrijen wereld is. 65>1>4>5.
Bij de Naald bleek maar weer hoe druk je als gemeente ambtenaar aan de bak moet. Logisch om dat aan iedere passant uit te leggen.  82>.........................
U ziet dat wederom 82 een heel gedoe bleek. Gewaarschuwde HH tellen voor 4 dus bij brug
13 werd enorm uitgekeken. Het hielp niet veel maar de route werd 180 anders vervolgd. En maar lopen langs het kanaal. Maar de aanhoudende HH overwonnen hun onzekerheid en plek 82 werd bereikt. Het hielp niet veel want daar waar het had moeten zijn:
82>81>7>81>6>8>10>12 deden wij alsmaar door en zelfs 13 passeerden wij gewoon. Niettemin werd het toen tijd voor eigen inbreng die ons wel heel snel bij 12 deed belanden. In feite dus niets aan de hand zou je zeggen.
HH bood aan om op een leuke plek te gaan zitten maar HF voelde druk om verder te wandelen. Niet dat zoiets een betere schaftplek opleverde overigens. 79>80>30>81>82>31>83>88>90>91>94>97 vormt het restant van de route waar aan het einde toch nog kort eigen inbreng noodzakelijk was keuvelend als wij waren liepen wij uiteraard EN aan de verkeerde zijde van de weg EN lag het tempo veel te hoog. Het eind van de route trakteerde ons op een schoon kasteelpark maar wel met een kopie van een poort. Maar de Fransen schijnen het niet te weten.....

Niettemin werd de auto bereikt, sommigen zouden gezien het weer zeggen "precies op tijd" maar de HH deden gewoon hun omgekeerde ding en HF reed al stug richting NL terwijl HH nog vrijwel van niets wist. Aangezien de HH ook op hun kleintjes moeten letten had HF al tijdens de heenreis hier de tweede hands benzine getankt, op de terugweg had hij dit ongetwijfeld vergeten ondanks aansporingen hiertoe van HH.

Hoewel voor Breda weer met de snelheidsaanduidingen werd gespeeld
trokken de HH direct huiswaarts, in dit geval met voor HF een bier/bittergarnituur stop in Capelle aan den IJssel, of zeggen we gezien de huidige waterstand Capelle onder den IJssel?

Enige onduidelijkheid over dubbel niet bok zijnde Palm daargelaten werd min of meer verkregen hetgeen was verzocht dus ten goeder trouw werd ook hier weer de rekening vereffend, zoals altijd overigens.