Malle HH

Doe eens gek en gooi je haar los. Voor HH is dat minder makkelijk (dat haar losgooien bedoelen we dan) dan voor HF, aangezien HH zijn haar altijd los heeft. Weliswaar aan enen kant nog steeds vast. Alhoewel bij nader inzien HF zijn haar ook altijd aan 1 kant vast heeft. Haar losgooien is dus eigenlijk voor de HH niet aan de orde. Daardoor blijft het eens gek doen slechts over. Nou, dan dat maar. Wandelen doen de HH graag, dus dat geldt en telt niet. Maar tijdens het wandelen over gek doen fantaseren kan natuurlijk wel. Tot zover een klein inkijkje in de gedachtenwereld van de HH.

HF had HH verteld, dat de wandeling van deze week wederom ingekort zou worden doordat er muzikale (overigens niet kaal, maar behaard) dingen zouden worden gedaan. Deze bangmakerij waaide over en er kon dus met volle teugen aan een volledige route worden begonnen. HH had nog eentje in en om Malle (Oostmalle om precies te zien) in petto; 's Herenbos kon worden bewandeld.

Via routeyou had iemand haar wereldkundig gemaakt. Nou, kan het nog mooier! Mist deerde noch de auto van als HH zelf, zodat HF, na ontvangst van een oor, vrolijk instapte en meeging. Zonder fileopstopping reed HH in een keurig tempo naar de plek, waar geparkeerd zou gaan worden. Dat dat uiteindelijk een andere dan de bedoelde plek was, mag geen enkele pret deren. Jassen aan, schoenendingen en sjaals om, HF handschoenen aan en vooruit met de geit. De zon diende zichzelf aan en ondanks wat uitglijdprobeeracties werden de eerste paar honderd meter zo al een prettige gewaarwording. Daar waar pas geleden nog maiskolven te oogsten waren, was nu sprake van stoppelvelden. HH vond, dat iets aan de irrigatie gedaan diende te worden en voegde daden bij woorden. Koffie was de oorzaak; de omstandigheden ter plekke de aanleiding. De ganzen wilden de actie wel eens vanuit de lucht waarnemen. Bij het omheinde bedrijventerrein geldt een algeheel rookverbod, maar gaten graven is wel toegestaan. Iets verderop bleek, dat niet alleen de HH van de zon genoten.
  De poezewoes stak met kop en de rest boven alles uit. Pas geleden was er een cola-feestje geweest bij de boerderij met de auto uit Roemenië. Veel aandacht konden we er niet aan besteden, want de Hoogstraatsebaan moesten we oversteken. Dat ging ons overigens goed af. Kortstondig mochten we de bebouwde kom in. Iets verderop zagen we duif, die het hoofd verloren had. Niets zinnigs kwam er meer uit. De drukke fazant bracht ook niets zinnigs uit en dat zelfs met hoofd. Het ietwat schuchtere paard wilde over het aanwezige hoofd geaaid worden. Dat deden de HH dan ook. Dat dat jaloezie opleverde bij een iets verder in een hok staand paard, kwam omdat de HH geen toegang hadden tot dat hok.

 Stampend en dergelijke werd teleurstelling geuit. HH had achter een hek een blafrussell ontdekt. HF werd gevraagd een foto van het schitterende hondengebit te maken, maar bij de aanblik van nog een wandelaar, verdween de blafkees gelijk sneeuw voor de zon. Zoals gezegd was het bebouwd wandelen van korte duur en op de Meethovenlaan begonnen bij de HH zich tekenen van lavingstekorten zich op te dringen. Ah, daar was een slagboom, waartegen leunend in de zon gegeten en gedronken kon worden. En dat gebeurde dus ook. De uitnodiging voor het Sinterklaasfeest in Vilvoorde moesten we afslaan. Kennisgenomen hebbende van het fenomeen verkeersremmer en nadat het plaatselijke waterpeil naar boven aangepast was, ging de voettocht verder. Tot schrik en jammerheid ontdekten we nog geen vijftig meter verderop een van bankjes voorziene rusthut. Nee HF, we gaan niet ook hier nog eens rusten, hoewel het In Den IX-den Saligheyt betreft. Niet het onderste uit de kan hier. Okee. Op de Molendreef doet men onder andere aan hele grote lego, Fatimaverstopping en bebouwing in geheel eigen stijl. De Turnhoutsebaan oversteken was niet erg moeilijk. Evenals de Herentalsebaan trouwens. Hierna mochten we al zijdelings genieten van 's Herenbos.

 Maar de Salphensebaan bracht ons naar de plek, waar we het bedoelde bos in mochten gaan. De aldaar liggende Lopende Beek zagen we en kregen een rondleiding langs bebouwing en een waterpartij met eilandje. Bij het kasteel de Renesse was ook nog een boswachtershuisje, een mammoetboom en een jongen en een meisje, die de oude veters van hun oma oprookten. Aangezien er tot nu toe weinig tot geen eigen inbreng der HH zelven was, werd dat wel tijd. Op gepaste wijze kozen we onze eigen weg en gingen de kortste weg naar de auto terug. Tot zover onze Malse belevenissen. Nakaarten gebeurde in het bijzijn van een gouden leeuw. Het bokbier was net op, maar het vervangende bier werd in de magen vergezeld van nu wel aanwezige pittige gehaktballetjes. Wat gaan de HH volgende week ondernemen? Blijf afgestemd op deze zender.