Deze titel zegt niets

 

En dat hoeft ook niet. Het kan u immers wellicht niets schelen. Wat zegt een titel immers? Vaak is het een aandachtstrekker, dat hebben de HH niet nodig. Soms is het dubbelzinnig maar van het opschrijven van zinnige informatie moet u niet bij de HH zijn. Wij snappen zelf na het tikken van deze tekst vaak al niet meer het doel, de opzet maar zeker ook de herkomst. In het kader van de privacy wetgeving kunnen wij natuurlijk ook niet precies prijsgeven waarom en waardoor. Niettemin is het ons echt niet vreemd om te verstaan te geven dat er gisteren en vandaag een storm over Nederland trok.
En of dat nog niet erg genoeg was is een van onze meest vreedzame medeburgers overleden. Dat kan geen toeval zijn. Rust zacht Madima. En dan gaan de HH ook nog wandelen!
De HH troffen maatregelen die voor de terugdeinzers onvoorstelbaar moeten hebben geklonken. Ten eerste deden wij gewoon ons ding. Dat valt ons op reguliere dagen al niet makkelijk laat zitten met al deze druk. Wat ons gewone ding is kunnen wij niet onthullen maar arbeid heeft hier niets mee te maken laat staan van doen. Erger nog, het valt niet te ontkennen.
Mede hierdoor of wellicht daardoor werd besloten om het weer van vorige week in Zevenbergen te laten en vandaag te doen of er niets aan de hand zou zijn. Dat betekent een nagenoeg hartelijk weerzien der HH waarbij deze keer slechts van een kant giften werden overgedragen. De ander dankte gepast maar voelde zich ongemakkelijk natuurlijk. Doen alsof je het niet scheelt is het devies in deze situaties en aldus merkt HF op dat Brasschaat tot de gelukkigen was uitverkozen om de HH dit keer te mogen verwelkomen. In korte tijd dus driemaal, me dunkt... je zou er maar wonen met steeds die kans om the real thing (in gewoon NL: de echte HH) te kunnen meemaken.
Nochtans zou het ook een reden kunnen zijn om te verkassen. Het weer zou ons goedgezind zijn en na vorige week was dat welkom. Natuurlijk zouden de mensen thuis achteraf kunnen zeggen dat wij geen zonnig weer hebben gehad, maar die types heb je altijd. Niets om je druk over te maken. Evenmin over die zinloze stopbewegingen op de E19 richting Antwerpen. Wat je ook doet om de komst van de HH te dwarsbomen zal ons alleen maar sterker en doortastender maken om het doel te bereiken.
Parkeren deden wij op de inmiddels bekende locatie bij de begraafplaats aan de Mieksebaan. Je kunt er heerlijk parkeren en filosoferen. Ook kan de auto zelfstandig achterblijven en dat is voor de HH een prettige bijkomstigheid. Keer op keer blijkt hoe handig het is om bij de startplek terug te keren en daar de auto weer aan te treffen met de glimlach op het gezicht.
Enfin, schoenenwissel, sokken soms en daar gingen ze. HF had ook nog techniek bijgeschakeld die aangaf welke route wij liepen. Niet dat hij dit onderweg makkelijk kon lezen, maar het
voelde toch goed.
Nu ja, op weg, via nr 97 naar 99 naar 66. Kasteel van de vorige keer een beetje anders passerend en dan het gedoe uit en de vrijen wereld is. 65>1>4>5.
Bij de Naald bleek maar weer hoe druk je als gemeente ambtenaar aan de bak moet. Logisch om dat aan iedere passant uit te leggen.  82>.........................
U ziet dat wederom 82 een heel gedoe bleek. Gewaarschuwde HH tellen voor 4 dus bij brug
13 werd enorm uitgekeken. Het hielp niet veel maar de route werd 180 anders vervolgd. En maar lopen langs het kanaal. Maar de aanhoudende HH overwonnen hun onzekerheid en plek 82 werd bereikt. Het hielp niet veel want daar waar het had moeten zijn:
82>81>7>81>6>8>10>12 deden wij alsmaar door en zelfs 13 passeerden wij gewoon. Niettemin werd het toen tijd voor eigen inbreng die ons wel heel snel bij 12 deed belanden. In feite dus niets aan de hand zou je zeggen.
HH bood aan om op een leuke plek te gaan zitten maar HF voelde druk om verder te wandelen. Niet dat zoiets een betere schaftplek opleverde overigens. 79>80>30>81>82>31>83>88>90>91>94>97 vormt het restant van de route waar aan het einde toch nog kort eigen inbreng noodzakelijk was keuvelend als wij waren liepen wij uiteraard EN aan de verkeerde zijde van de weg EN lag het tempo veel te hoog. Het eind van de route trakteerde ons op een schoon kasteelpark maar wel met een kopie van een poort. Maar de Fransen schijnen het niet te weten.....

Niettemin werd de auto bereikt, sommigen zouden gezien het weer zeggen "precies op tijd" maar de HH deden gewoon hun omgekeerde ding en HF reed al stug richting NL terwijl HH nog vrijwel van niets wist. Aangezien de HH ook op hun kleintjes moeten letten had HF al tijdens de heenreis hier de tweede hands benzine getankt, op de terugweg had hij dit ongetwijfeld vergeten ondanks aansporingen hiertoe van HH.

Hoewel voor Breda weer met de snelheidsaanduidingen werd gespeeld
trokken de HH direct huiswaarts, in dit geval met voor HF een bier/bittergarnituur stop in Capelle aan den IJssel, of zeggen we gezien de huidige waterstand Capelle onder den IJssel?

Enige onduidelijkheid over dubbel niet bok zijnde Palm daargelaten werd min of meer verkregen hetgeen was verzocht dus ten goeder trouw werd ook hier weer de rekening vereffend, zoals altijd overigens.