Zevenbuien

Het zal ons benieuwen of de HH volgende week nog samen kunnen wandelen of dat ener of wellicht beiden verplaatst zal/zullen zijn naar het Spaanse gedeelte van Europa.
 Er bestaat namelijk gerede kans, dat een baardpersonage niet erg gecharmeerd is van het doen en laten van de HH. Dit meldde ons iemand van een veiligheidsdienst. De bron maken we uiteraard, gezien ons Wikiwalks-verleden, niet bekend. Om alvast aan het niet-meer-wandelen te kunnen wennen, had HF voorgesteld om deze week een middagwandeling te doen. Het heeft dus niets te maken met een Jantje van Leiden o.i.d.. Kwam wel mooi uit, dat dezelfde HF daardoor in de ochtend een daverend muzikaal geheel kon voorschotelen aan een gewillig gehoor. HH vulde het ontstane gat op geheel eigen wijze in met kraanreparatie en nog veel meer.

 Dat voorkwam niet, dat hij op een afgesproken tijdstip HF uit huis sleurde, nadat diverse hartelijkheden en goederen waren uitgewisseld. Het stond vast: de wandeling zou een Groene Wissel worden, maar welke, dat werd in goed overleg besloten. Een zekere Heer Han (enige Spaanse connectie kan hem niet ontzegd worden, maar dit geheel terzijde) heeft wel eens iets laten vallen over de plaats Zevenbergen. Toeval of niet, er is daar een Markdijk, waarmee een zekere Mark ook weer in beeld komt. Daar naar toe dus. Op gepaste wijze koos HH de meest geschikte parkeerplaats bij station Zevenbergen uit en konden de HH beginnen aan wisselnummertje 248. HH had schalks thuis al wandelschoenen aangedaan en startte de wandeling zonder te wachten op HF, die wel schoenwissel wenste te doen. Nee hoor, niet waar. De HH gingen samen op pad en liepen langs Happy Dees; geen onbekende van Heer Mark. Oh, wat een kleine wereld. HH nuttigde jummie boterhammen met kaas. Herinneringen van de HH aan eerdere afzonderlijke en gezamenlijke bezoeken aan Zevenbergen passeerden de revue. Wist u dat Vincent van Gogh in dit dorp heeft gewoond en dat er een binnenboerderij is? Want daarna kun je kolen bekijken en genieten van een fikse bui. En nog eentje. We zullen het nu alvast maar verklappen. In totaal ontvingen de HH een bui of zeven. Zo, genoeg over de weersomstandigheden. Waar waren we gebleven?

 Wat industrie heeft het ook. Enigszins droog, maar ook weer niet helemaal bereikten we de Achterdijk. Voor liefhebbers van rijtjeshuizen is hier niets te beleven. Bent u meer een aanhanger van huizen, die qua vormgeving niets met elkander van doen hebben, daaraan kunnen hier harten opgehaald worden. Lekker voor de wind op naar de spoorwegovergang.
Oh ja, langs de binnenshuisblafhond en op weg naar de Langeweg. De Maria Farm doet aan bedden en ontbijten, maar daarvoor was het tijdstip niet juist voor de HH. Dus doorwandelen en op naar de Pootweg. Inderdaad geen poot gezien, hoewel de boer wel aan het poten was. Aangezien we gewaarschuwd waren voor slipgevaar deden we heel voorzichtig. De meneer in de Mercedes ook. Op de Zuiddijk aangekomen even langs weer wat industrie, waar een tegemoetkomende auto beschutting zocht. Vlak na Hazeldonk(!!!!!!!!!) staken we de drukke weg over, met in ons kielzog iemand zonder jas. Eindelijk op de Markdijk.  De ingang van de naturistenvereniging was gesloten, maar HH ging toch een lichaamsdeel aan het terrein laten zien. De ploegende boeren waren er toen al vandoor. In de verte zagen we een locomotief. Waarschijnlijk had deze straf, want moest eenzaam en alleen in het open veld staan. Wederom staken we succesvol het spoor over en vlak voordat we rechtsaf gingen, worden we gedwongen tot een slik. Vooruit dan maar. Nieuwbouw wordt er aan de rand van Zevenbergen ruimschoots gepleegd. Zelfs zittend vanuit een bestelbus voor brand- en inbraakbeveiliging. Dat kon niet voorkomen dat de HH het dorp weer binnentraden en voorbij liepen aan het reisbureau speciaal voor Oman, Qatar en andere landen in die omgeving. HH vermoedt, dat het opnieuw aanleggen van de haven van Zevenbergen daar mee te maken heeft.

 Niet over het enige onverharde stukje van de wandeling, maar lekker over asfalt op naar een luxe woonwijk. Over de parkeerplaats bij het openluchtzwembad en daar was al weer sprake van het eindpunt. Jassen en schoenen uit en met vieze en natte broeken filosoferen over de te vlogen afsluitprocedure. Besloten werd om in Oud-IJsselmonde een oude bekende op te zoeken.
Gedoe met al dan niet bittergarnituur was een aanleiding om te gaan kijken of de Leeuw in kwestie nog inmiddels van gedachten was gewijzigd. Nou, behoorlijk zeg. We werden overigens begroet als oude bekenden. Maar toen pittige gehaktballetjes werden gevraagd om de Hertog Jan bockbieren te vergezellen, kwam uit de keuken de mededeling dat een andere keuze moest worden gemaakt. Behulpzaam deed de bedienmevrouw een suggestie en de HH waren om. Een goede keuze bleek te zijn gemaakt. We zouden daarom graag volgende week nog eens een dergelijke ervaring willen hebben. Dus Sinterklaas; please laat ons de komende tijd nog in Nederland.