Nederland kent veel streken, waar het vochtig is. Sommige constant, andere tijdelijk. Tijdens hun rondzwervingen van de afgelopen jaren hebben de HH veel van deze gebieden bezocht en ondergaan.
Oh, dacht u dat het over een film ging? Nee hoor. Wel nemen we u graag mee naar de grootste bioscoop ter wereld. De wereld zelf namelijk. Daar is onder andere heel veel moois te zien en mee te maken. Daarbij willen we nu eens als leidraad een route van WSV GG gebruiken. En om precieser te zijn nummertje 8C.
Hoewel het niet voor iedereen slim is om dat te doen, ging HF naar HH om hem een oor en wat vinyl te overhandigen. Dat was eigenlijk min of meer de afspraak. Om het geheel enigszins snel op de rails te krijgen en de wandeling vlug zou kunnen beginnen reden uw helden naar het startpunt zijnde café of herberg de Poeling, plaatselijk bekend onder de naam Majorcabar. Dat de Tomtom niet de hele rit aan de voorruit wilde blijven plakken is ons een raadsel, maar aan de rit op zich veranderde dat eigenlijk niets. We bereikten de parkeerplaats bij de caféherbergbar en daar werd in een Mini een rooksignaal afgegeven. Stoïcijns deden we schoenwissel en kon de pret beginnen. Vrij snel konden we al constateren dat de infrastructuur die we geacht werden te volgen, veranderingen had ondergaan nadat de routebeschrijving was geboren. Gedurende de hele wandeling zorgde dat voor een wisselende dosis inventiviteit onzerzijds. Twijfel en verwarring zijn we gewoon, maar daar zorgen we dan liever zelf voor.
De Griekse vrachtwagenchauffeur zal het een worst wezen en zette zijn tafeltje met bijpassend stoeltje lekker vlak voor zijn truck. Vlak daarna zagen we een hoed voorzien van twee benen. Raar? Ach, verderop zagen we er nog een paar exemplaren. Het zal wel normaal zijn. Na de africhthonden gingen we dan toch bij Würth langs en kwamen we bij de Wetering uit. Lekker lang en daarlangs volgen zouden we moeten gaan doen. Dat ging slechts gedeeltelijk op. Hekken hielden ons tegen, zodat ongestoord kon worden gewerkt aan een constructie, die, haaks op de Wetering, dienst moet gaan doen als sluis in het Maximakanaal. Na enig klimwerk via de snelweg en weer terug bij de Wetering. Oh ja, waarom 8C? 8A en 8B zijn korter.
Goed, wij adviseren om de Maliskampsestraat en de Milla de Kampstraat niet met elkaar te verwarren, zoals de HH deden. Tenzij u het Bernadetteklooster wilt zien. Na de dierentuin en iets met een uitvoerend orgaan de snelweg over. Neem dan niet de eerste weg rechts (fietspad), maar loop nog aardig stukje door tot aan de Oude Baan. We kunnen u niet vertellen hoe dat er uitziet, want wij namen het fietspad. Uiteindelijk pikten we de route weer op bij de rotonde Oude Baan Oost en de Waterleidingstraat. Volgens het kaartje zouden we nu naar het spoor moeten gaan. Dat leverde ons een leuke wandeling over het terrein van Cello de Binckhorst op. Bos, geitjes, paardentram, heideveld met schaapjes en een broekophijsende meneer met een jumbotasje. Dat het verder niets met de routebeschrijving te maken had, concludeerden we, nadat we na ruim 2 km. en na raadpleging van moderne elektronica, eindelijk de Bergstraat vonden. Blij en gelukkig werd het tijd voor brood en vocht.
Toen we dat uitspraken begon het ook gestaag te regenen. Dat bedoelden we dan weer niet, maar na het verpozen gingen we weer vol nieuwe energie aan de wandel. Nu stond een stukje Nuland op het menu. Een hoog konijn sloeg onze actie gade en wij op naar het benzinestation om de paraknotsen tevoorschijn te halen en te gebruiken. Onder de A-59 door en op naar Camping Vinkeloord, dat inmiddels is omgedoopt tot Dierenbos.
Voor avontuurlijk over een sloot klauteren en dergelijke kunt u een terrein vlak voor de Hoogehei benutten. Aan de Hoogehei zelf woont een nog te gebruiken lucifer. Mocht u nog haardhout nodig hebben, dan kan het nuttig zijn om eens een kijkje te gaan nemen aan de Hoefsevonder. Maar pas wel op voor de hond binnen en buiten. Ondanks redelijk goed speurwerk onzerzijds troffen we geen rode of gele paaltjes aan op de rest van de route. Of die er nu wel of niet zijn, uitkomen doe je bij kasteel Wamberg. Pas daarna wel op. Er kan een brommobiel langskomen, waarvan de bestuurder graag wil laten horen dat de claxon verkouden is.
Daarna nog even de Aa oversteken en voila, daar is het startpunt dat voor nu wordt omgedoopt in het eindpunt. De nabespreking vond plaats in Capelle a/d IJssel. Onder het toeziend oog van een boek kregen we pinda's, Weizen- en kabouterbier voorgeschoteld. Alsof het niet op kon, werden we ook nog voorzien van (Oma) Bob's bitterballen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten