Na de ietwat warme wandeling van vorige week, leek het erop, dat we wel warm weer zouden krijgen, maar van een minder heet karakter. Na aanvankelijk met goedkeuring van beide zijden een trip naar Doorn in het verschiet te hebben gekozen, werd daar toch weer van afgeweken. Het zat namelijk zo. Eén van de HH verlaat het land voor geruime tijd om een kijkje te nemen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Wie het is, verklappen we niet. Wel kunnen we verklappen, dat HF het niet is. Door redenen van organisatorische aard werd besloten om een middagwandeling te doen.
De daarvoor aangewezen onderneming was: http://recreatie.middendelfland.net/wandelen/hhd_wandelroutes_2008.pdf . En dan met name nummertje vijf. Om er zeker van te zijn dat er gezamenlijk zou worden gestart, spraken we af op Rotterdam Centraal Station en togen daarna met Randstadrail naar halte Melanchtonweg. Eventjes wilde de omroepster ons in de war brengen, maar kordaat ingrijpen door de machinist voorkwam erger. Onder het viaduct werden onder andere een pet en een aantal fototoestellen tevoorschijn gehaald, na wat klachten van een vrouwspersoon met kinderwagen omtrent liften.
Al snel waren de HH dat vergeten, want een korte zoektocht naar de Overschiese Kleiweg moest gedaan worden. Uiteraard snel gevonden, maar door drang naar eigen inbreng kregen we, in plaats van huizen een fraai stuk natuur voorgeschoteld. Goed gedaan jongens hoorden we onszelf zeggen. Natuurlijk kwamen we wel uit op de eerder genoemde weg, alwaar we door een plantsoenonderhouder voorzien werden van een vrolijke nies. Langs achterstallig onderhoud en een lawaaimaaier stonden we oog in oog met De Speelman met zijn vier wieken. Kort daarna kregen we zicht op gevleugelde makkers in de vorm van een reiger (Harrie) en een ooievaarsstel (N.N.) op hun nest. Even een tijdje langs de Rotterdamse Schie gewandeld en daarna kregen we een stukje bekend terrein en mochten we onder de A-13 door lopen.
De banken onder het viaduct waren niet voor de HH weggezet. Op de Kleinpolderkade een linksom huis gezien hebbende trokken we naar het Schouwgat. Overigens niet te verwarren met Gouwschat. Maar dit terzijde. Ondanks de wegopbreking konden we langs de kerk naar de Hogebrug. Op dat moment gesloten voor de scheepvaart. Na de Oost-Abtsbrug verlieten we bekend terrein en betraden we voor het eerst via werf De Hoop het wandelpad langs de Schie. Hierna wisselden we nog regelmatig van bekend en onbekend terrein.
Noch de HH, noch de schapen schrokken van het schrikdraad. De schapen zochten wel beschutting tussen de biezen; de HH niet. Fietsers probeerden voorzichtig ons van de sokken te rijden, maar door slimme manoeuvres van de HH voorkwamen dat. Onder de brug even wat drinken terwijl de graafboot keerde. Bij de Kandelaarbrug was het een drukte van belang. Volgens de routemakers zouden we de Zwethkade moeten gaan bewandelen. Volgens de borden kon dat wel, maar slechts tot aan de A-13. Onderdoorsteek is niet meer mogelijk. Gelukkig kwam de fietskennis van HH goed van pas.
Een paar slokken water later liepen we over het fietspad onder de A-13 door. De uitlaatman bij de kruising daar liet zijn paard en vrouw uit. De opmerking van HF over de lengte van de wandeling sloeg overigens nergens op. HH corrigeerde correct. De kade langs de Berkelsche Zweth aan de ene kant en de Ackerdijkse Plassen aan de andere kant. Best mooi. Aan het einde van de kade over de brug en de sluis. De schapen aldaar hadden iets meer lawaai dan de aanwezige jeugd. Toch liepen de HH gewoon door. Het fietsbordje aan het begin van de Zuidersingel gaf aan, dat het naar Berkel en Rodenrijs nog 5 kilometer zou zijn, terwijl het plaatsnaambord slechts 50 meter verderop stond. Hierdoor nog een beetje in de war namen de HH de Rodenrijseweg.
Dit resulteerde, net als de officiële route, in aankomst bij station Berkel en Rodenrijs. Nog effe hollen want de trein kwam net het station binnengerold. Filosoferend over het afsluitende horecaf werd de Binnenweg uitverkoren. Oud of Nieuw; de HH zien wel. Bij Beurs afscheid van het ondergrondse. Uiteindelijk besloten we bij Boudewijn bier te gaan drinken. Een mooi tafeltje vooraan met zicht op van alles wat kon gaan en langs komen. Eerst maar een Ayinger Weizen. Volgens een barman in de buurt van Veldhoven top of the bill. De HH hebben daar andere gedachten over. Na het legen van de glazen en de inmiddels aangeschoven bitterballen op aanraden van de ober De Leckere laten voorschotelen. Gebeurde er verder nog wat? Naast parkeerwachters, politie-te-fiets, motoren in allerlei uivoeringen en uiteraard bekijkenswaardige mensen, deed zich nog een mooi fenomeen voor. Een meneer, voorzien van gitaar en in werking getreden alcohol, ging de gasten van Boudewijn trakteren op een memorabel optreden. Er zijn zelfs opnames van gemaakt. Prijzenswaardig was de combinatie van evenwichtskunst, gitaarspelen en onduidelijke teksten zingen en spreken. Om niet al te gemotioneerd naar huis te hoeven, namen we nog een Leffe; de ene dubbel en de ander blond. Want ja, na deze duurt het een tijd voordat er een weerzien is. Zodra mogelijk melden de HH zich weer. Tot dan: het ga u goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten