zondag 7 juni 2015

Pfff


Waarom zou je nu gaan wandelen op de enige dag dat het in NL en B tropisch wordt? Het antwoord is direct en ook simpel. Gewoon omdat het kan.


Om die reden werd afgesproken om dat deze week te doen, en wel op de momenten van de reguliere wandeling. Goede gewoontes zijn er om te handhaven.
Wat deze week anders was is ons niet bekend. Dat betekent dat HH afreisde naar HF maar niet eerder dan de thuisschilder van alle gemakken te hebben voorzien. Toen nog langs de apotheek en daarna mocht het pas echt. HF was aanwezig en had de oren niet paraat, die volgen nog. Wel waren de benen blootgesteld aan directe verlichting en zonnestralen. Daartoe was tevens smeersel meegenomen. Ach instappen en wegrijden leek zo gemakkelijk en was het ook.
Zoals bekend maken de HH graag gebruik van de speciaal voor hun aangelegde A4 dus via de A29 en genoemde A4 bereikten wij binnendoorwegen die uiteindelijk ons brachten in Putte. Het zo bekende grensplaatje waar we wederom een bord misten (wat er ook niet was) maar niettemin het parkeerdoel bereikten.


Na plichtplegingen bleken de HH het synchrone idee te hebben opgevat om nu eens rebels de wandeling andersom te lopen, aangezien er toch sprake was van herhaling. Maar daar waar de vorige keer sprake was van hemelwater zou dat deze keer niet de bedoeling zijn. Dus tegendraads direct door de kasteeltuin en zo gingen wij op weg.


Dat betekent dat de Antwerpen-wal snel bereikt wordt met de zo kenmerkende pittoreske bebouwing. Wandelen betekent ook ontmoetingen met een fort, soms met meerdere zoals ook nu weer. Goede staat of ingestort, het boeit niet. Dat wij onderweg een boeroeper ontmoetten moge blijken uit ener foto.

Tja, dan komt de eerste plaats in zicht. Berendrecht in al haar glorie, met kerk, maar toch gewoon rechtdoor en vlak daarna linksaf. Het gebouw herkenden wij net als het Reigersbos.


De HH wilden de plaspauze doen op exact de plek als de vorige keer maar toen puntje bij paaltje kwam had HF niets te bieden. HH moest alle honneurs waarnemen derhalve.
Betrapten wij een uitkleed/vrij paar? Jazeker.
Tja, uiteindelijk moest dit geheel verlaten worden, deden wij boterhammen gezeten op een bank, slechts de voorplank kapot, genietend van een ieder die langskwam. Van dames tot benidorm bastards.

Verder ging het naar Zandvliet, wat mooie kanten kent, maar je moet ze weten te vinden. De kerk daarentegen bleek ontvankelijk en de HH omdraaiden het geheel gedeeltelijk. Daarbij werd driftig maar ook zinvol gefotografeerd. Vooral de bovengrondse grot bleek van een bekoorlijke schoonheid aangevuld met een diorama.
Daarna moest nogmaals de grote weg worden onderstoken, volgde de ruige heide en daarna werd aanhaking aan vroegere wandelingen geboden. Wij stelden de definitieve keuze van de terugroute nog even uit en besloten rechtsaf te gaan en erover te zullen nadenken.


Aldus geschiedde. Vervolgens werd een prikheer enige tijd onze metgezel. Hij was ondanks geen rugzak toch gezegend met een natte rug. Na enige tijd namen wij afscheid en gingen de HH de mountainbike route lopend volgen. Het warme weer eiste toch enige tol, zodat HF 3 stuks en HH 2 stuks meegebracht water verdronken. Als algehele tip willen wij nog wel kwijt dat rhododendron struiken het hier goed zouden doen.
Ter afsluiting bereikten wij het parkdeel alwaar HF niet langs het theehuis wenste maar direct met de wandelschoenen naar het terras.
Een schaduwplek werd gevonden. Eerst nog met gezelschap om ons heen maar allengs loste dit op.
Hoegaarden was er niet, meer tarwebier uit Brugge volop.


Ook deze wandeling was volgens runkeeper zonder aanwezige hartslag gelopen. Tevens bleek HH meerdere bergen te hebben bestegen, HF was lager bij de grond gebleven.
Dus vele glazen later en ook onderwijl bitterballend kozen wij voor de terugreis die zonder fileleed ons direct naar Rotterdam en verder voerde.
Tot zover....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten