Wie had dat ooit gedacht. De HH deden op 1 dag elk een ophaalactiviteit. HF 's ochtends naar HH en HH 's avonds naar HF. Raar maar waar. De oorzaak ligt in het feit, dat er twee verschillende aanleidingen waren. De eerste een wandeling in en nabij Voorburg en de tweede een muzikaal concert in Zoetermeer van de heer Glenn Hughes en zijn 2 companen voor de komende 12 maanden.
We zullen ons hier beperken tot hetgeen er zoal tijdens de wandeling voordeed. HF was rond half elf bij HH. Een uur later dan normaliter, hetgeen er voor zorgde dat HH reeds 60 minuten volledig in de starthouding klaar stond. Dat voorzien van een kleinood in de vorm van een a-4tje met daar op uitgestippeld wandelknooppunten in de regio Den Haag. Een primeur voor de HH qua in Nederland, want de Belgische variant kenden we al veel langer. Vol goede moed en met goede zin op naar de plek, waar een wandelstart onzerzijds zou kunnen zijn. Na wat omzwervingen langs o.a. beider oud-werkgever kwamen we terecht op de Parkweg in Voorburg en ter hoogte van park Vrede en Rust vond HF het welletjes en parkeerde de auto. HH stemde volledig in met deze actie. Na de schoendingen en Runkeeperactie werd het tijd voor wandelactie en daar gingen ze. Eerst nog even zoekende. Dat was mooi, want zo konden we de ontdekker van Nutella nog even in levende lijve waarnemen.
Vrij snel daarna kwamen we op het juiste spoor en liepen dartel door een mooie wijk met een zwanenfamilie en aardig woonhuizen. Een stukje verderop langs een molen en een kinderspeelplaatsboerderij. Het is dat HH het zei, dat we daarna over de Vliettunnel liepen. HF zag en hoorde dat niet.
Hij zag alleen het Sytwendepark. Voor het leuke doopten we de Veurselaan om in Voorselaan. Na de Noordsingel kwamen we in een leuk parkje, waar in ieder geval 1 van de hondenuitlaatmevrouwen zeer kwistig was geweest tijdens het zichzelf besprenkelen met geurwater. Overigens mochten we tijdens deze wandeling daar meer exemplaren van ontmoeten, al dan niet voorzien van hond. Na het tumult van een tiental motor agenten met zwaailichten en sirenes aan konden we onder het toeziend oog van een politieburo door rood wandelen.Bij de IJsvogellaan richting de Appelgaarde. De verwachtte aanduiding zagen we niet en HH greep daarom resuluut in en dirigeerde ons terug naar de plek bij het woonwagenkamp waar parkeerovertredeers weggesleept zouden worden. Zodoende kwamen we onder het spoor door door middel van een tunnel. Vanaf nu kregen we een tijd lang geen aanduidingen meer, maar wel een wervelend stuk langs de N14. Aan het eind daarvan bij het voetgangerslicht waren we blij, dat de mevrouw met hond duidelijk aangaf, dat bij rood licht nog even gewacht moest worden. Maar zodra het groen was, was er sprake van kom maar mee. Nadat de N44 was overgestoken en het wellicht naar liefde op zoek zijnde stel achter ons hadden gelaten, kwamen we weer een door ons geliefde aanduiding tegen. Dat viel samen met aanhaken bij de Midden Nederland Route. Op de eerste de beste vuilnisemmer lazen we een boodschap, waar geen beginnen aan is. Zeg nou zelf.
Vrij snel waren we overigens weer verlost van bewegwijzering, zodat geheel eigen benen moesten worden bestaan. Tot aan de Bremhorstlaan. Daar troffen we tevens een mooie eetzitbank aan. De maaltijd en onze rust werd ietwat verstoord door de begeleidster van twee Golden Retrievers (1 daarvan voorzien van voorjas). De dame in questie moest even luidkeels aan een bekende laten weten dat dit haar leven is. Helaas moesten de HH dus concluderen daar vanaf dat moment ook deel van uit te maken. Jammer, maar ach, de HH kunnen niet alles hebben. Na de lunch weer vrolijk verder en kregen we naast uitzicht op een ronde hoekpriëel het advies van moeder met kinderen om eens te kijken hoe hard de auto's daar wel niet reden. De door ons aanschouwde exemplaren gingen geen van allen harder dan stapvoets. Het zullen Wassenaarse standaarden zijn, die de HH niet doorgronden. Na de asfalterende straatwerkzaamheden bij de Stoeplaan kwamen we bij het park Oud Wassenaar. Aan de Schouwweg kregen we een prachtige verrassing voorgeschoteld. Het WAVO-park.
Schitterend gelegen met ruim uitzicht en in geval van zonneschijn, zoals vandaag, een oase. Daarna kregen we zicht op kasteel Oud Wassenaar, waar HH wel eens een festiviteit heeft meegemaakt. En daar in de buurt zelfs een door ons gewenst paaltje met een juist knooppuntnummer. Niet lang daarna stonden we echter weer op de Stoeplaan bij de asfaltmannen. Vanaf toen hebben we grotendeels ons eigen plan getrokken qua route. Even een kijkje bij de Goede Herderkerk en toen langs de lunchplek over het landgoed de Wittenburg. Een blik op kasteel de Wittenburg en haar daar vlakbij gelegen voormalige ijskelder (nu vleermuiskelder) en zo op weg naar Museum Louwman. Bij gebrek aan tijd konden we daar geen bezoek aan brengen en ook het vriendelijke verzoek van de Marechaussee om een kopje thee te doen bij onze vorige koningin moesten we afslaan. Op de Carel Reinierszkade werd de warme kak vond de hond door de meneer in een zakje gedaan en meegenomen. Door de Vincent van Goghtunnel en nog eens zicht op een molen liepen we vrolijk langs 't Loo terug naar de auto.
Deze bracht ons naar Capelle alweer we versnaperden bij een kast voor leesbare dingen. HJ bok, Jupiler, gemengde nootjes, doppinda's en bitterballen vielen ons ten deel. Klaar om aan de muzikale avond te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten