Na regen komt regen (reprise)

 

Wat een onzekerheid. De HH wilden absolute zekerheid hebben dat het op de te wandelen momenten flink zou regenen en het bleef lang onzeker. Al dat wachten beu werd bijna een figuurlijke handdoek in de ring geworpen onder het uitroepen van "Laat dan maar!", maar wat bleek?
De vrijdag zou echt een hele slechte dag worden met bakken hemelwater. Kijk, dan kom je vanzelf bij de HH uit. Dus alras een afspraak gemaakt en besloten dat juist die vrijdag gewandeld zou worden. Hulde!
Ach, als de spanning er eenmaal af is kan er gewoon gewerkt worden (in figuurlijke zin want de HH zijn niet te betrappen op een baan of iets wat ook maar erop zou lijken).
Dus HF verstond zich ten huizen van HH, alwaar de vrouwe ook ter begroeting aanwezig was. Een meewarige blik en vertwijfeling aan verstandige vermogens daargelaten was het allerhartelijkst.

Er werden keuzes gemaakt uit Oost of West waarbij W heeft gewonnen.
Dus al lekker in de regen naar Den Haag en lekker in de regen parkeren en lekker in de regen de omkleding (deels in de auto) en met paraplu erbij ging het op pad.
Als basis stond de wandeltocht van de stichting Wandelnet (startpunt voor wandelend Nederland) waar dan weer als basis een deel van de route van het Hollands kustpad (LAW 5) en het Marskramerspad (LAW 3) stond.
Wilt u helemaal vanuit Den Helder naar Bad Bentheim lopen dan verdient het aanbeveling eerder te vertrekken.

Parkeren deden wij gratis (waar blijven die toegezegde donaties toch?) en wandelen deden wij richting het nieuwe akkoord. Misschien zouden ons nog enige landbestuurders ontmoeten alwaar wij dan een zegje mee konden doen. Je weet maar nooit.

Helaas, dat bleek niet het geval, zodat op eigen kracht de herengracht, korte poten (genoemd naar HH) het plein en het binnenhof werd doorkruist en via kneuterdijk en eerder al gevangenpoort passerend en nu een beroemd hotel gaat u via  de mauritskade, nassaulaan, sophialaan richting Vredespaleis. Daar werd een vredes feestje gevierd zo te zien maar wij moesten natuurlijk verder. Langs de en niet een Oude Tol gaat het langs het borstbeeld van ome Constantijn richting Westbroekpark. Het Indisch monument wordt ook gepasseerd en via slinkse wegen vindt u links het Pieter Jelles Troelstra standbeeld. Aangezien de afbeelding hiervan niet geschikt is voor jongere kijkers en lezers is onder heftige druk besloten hier geen afbeelding van de presenteren.
Uitkomend langs de schenkerij komt u voor een moeilijke beslissing te staan. Pakt u de boulevard mee of niet. Aangezien de Pier niet bezocht mocht worden besloten de HH dit niet te doen. Ongetwijfeld speelde het mooie weer ook een rol. Dus vanaf de nieuwe parklaan pakten wij de andere route weer op. Overigens weer gewoon met wit/rode aanduiding.

Dat betekent een gevarieerde route door de scheveningse bosjes, langs de gevangenis van Scheveningen, waar gewoon de deur open stond. Wij zullen morgen de nieuwsfeiten in de gaten houden. De gevaarlijke Van Alkemadelaan oversteken en bij het station rechtsaf. Hier geen borden dat er nog een trein kan aankomen. Deze weg kunt u geruime tijd volgen, hetgeen aldus. U wandelt langs geheimzinnige bedrijvigheid maar toch ook wel weer langs TNO. Onderweg de maaltijd nuttigen. Gezien het voortdurende
hemelwater werd er geschuild onder prachtige bomen. Helaas hadden we hier een moment dat het vrijwel droog was, jammer.

Afijn, de inwendige mens versterkt met food and beverage (dat laatste niet voor HF) kon vervolging plaatsvinden. Doet u dit op de juiste wijze dan verschijnt landgoed Clingendael alwaar u enige tijd kunt vertoeven. In deze omgeving komt ondanks en dankzij ieders weertype bepaald vrouwvolk tevoorschijn voorzien van minimaal een trouwe viervoeter. Deze worden aan andere vrouwvolken gedemonstreerd
en onder het slaken van bepaalde keelklanken wordt bewondering uitgesproken. (of wellicht juist niet). Wij dronken geen thee maar liepen verder, landgoed Marlot is een herkenning en dan is het eigenlijk al bijna gedaan. Past op bij het oversteken van de Leidsestraatweg en als u de overzijde heeft bereikt zijn daar ineens het Haagse Bos en Paleis Huis ten Bosch. Wederom bleef een thee-uitnodiging achterwege zodat rechtstreeks de auto werd opgezocht.
Omkleding, retour rijden richting vertrek, waarbij HF nadrukkelijk zijn wil wenste af te dwingen en op te leggen aan het interne verwarmingssysteem van zijn voiture. Wisselend succesvol overigens. Soms wint toch de voiture.

Afgesloten werd met Leffes en luxe bitters.
Aangezien de HH veel te hard hadden gelopen werden de diverse bewoningen veel te vroeg bereikt. Wat de HD hierover te melden hadden vermeld de bron niet.

Nieuwe ontdekking: doodlopende looproute.
Hoewel wij het hebben vastgelegd ontbrak de tijd voor verder onderzoek. Wordt wellicht vervolgd.