Hoe het kwam zullen we nooit weten. HF kwam ten huize van HH, er werd uitgewisseld en niet alleen hebbedingen maar ook wetenswaardigheden. HF kon nog naar Brasschaat, HH had Woerden en IJsselstijn op het programma. Na ampele overwegingen kwam Woerden in beeld, dus gauw nog even de bustijden downloaden. Dat lukte prima. Nadat HF de Stomstom van informatie had voorzien bleek HH niet over de relevante route informatie te beschikken. Tja, zo kom je nergens.HF was weliswaar voor een kleintje vervaard maar wist de Stomstom handig om de tuin te leiden (of te utrechten) zodat de reis alsnog richting Antwerpen ging. Wist u BTW dat de benzine aldaar akelig goedkoop is? Zo maar een weet je datje van de HH, aardig als zij zijn.
Zodoende kon met omtrekkende bewegingen de locatie te Brasschaat worden bereikt. Hoewel HH uitvoerig kennis heeft genomen van het wel en wee van een der beste Belgische keepers en heur familie kon HF slechts gissen naar het hoezo. Dat doet er dan ook niet toe.HF had huiswerk gedaan en zodoende kon bij het Friedhof worden geparkeerd. Juister noemt men dit: Miksebaan 64, 2930 Brasschaat. Aldaar werd de auto ook neergezet overigens.
Schoenenritueel en dan op weg. Zoals HF het had voorgesteld was het vooral het volgen van paalnummers te beginnen bij 94 en/of 95.
Deze laatste doen wij bewust in een andere kleur, want de ellende begon zich daar pas kenbaar te maken. Voor die tijd wandelden wij rustig langs kasteel, door bossen en hadden wij mooi weer. Er werd zelfs overwogen om jassen te verwijderen.Later overstaken wij de A1/E19 en zagen dat het goed was.
De snelle treinen zijn op dit deel van het spoor keurig ingepakt.
Vanaf 82 zou het dan worden:
81,7,14,13,9,12,79,80,30,81,82,31,83,88,90,91,92,93,92,95.
Echter gooide punt 82 zoveel roet in het toen nog aanwezige eten dat wij uiteindelijk via het kanaal in Schoten arriveerden. Aldaar werd relatief makkelijk besloten om de route dan maar zo te laten en eigener inbreng te doen. Raadpleging van lokale informatie bracht uitkomst en raad. Via diverse domeinen zouden wij weer aansluiting gaan zoeken bij nummer 83 en vandaar naar 1, 4 en zo weer via 66 naar 99.
Aldus geschiedde en op meer dan bekwame wijze losten de HH dit probleem op. Dit betekende dat wij via slinkse omwegen, waaronder een heel eind langs het kanaal alwaar de sluistelling ons in verwarring bracht, ons in Schoten bevonden. Hier bleek sprake van verborgen pracht en glorie. Aldaar het kasteel bezocht 
om hier direct de maaltijd en een toiletbezoek te doen. Dat laatste was voor HF echter niet weggelegd. Hoe dan ook, na eet smakelijk en zo kon de route worden vervolgd en kon er wederom een domein worden genomen. Hier is men daar niet zuinig mee dus opnieuw werd alle pracht de HH gewaar. Uiteindelijk dient oversteking van de A1 wederom plaats te vinden en kon de aansluiting op de ochtend route plaatsvinden. Dit verliep zonder noemenswaardige incidenten. Ter plekke werd besloten de route niet verder uit te breiden zodat richting auto werd gegaan. Wederom omliepen wij een kasteel waar de burgerij zich op dit uur al weer laafde aan drank en spijzen. Het weer orakel genoemd HF voorspelde regen en dat kwam aardig uit en de HH bijna duur te staan. HH bedankte HF heel hartelijk voor de waarschuwing want op deze wijze begon het pas te regenen toen de HH zich al in de voiture bevonden. Zo ziet u maar.
Zo niet de HH. Eerst weer omkleden en dan dat hele eind weer terug naar Capelle aan den IJssel alwaar de boekenkast werd gevisiteerd. Helaas bleek het geen optie te zijn om eerst de bus naar Woerden te nemen. Wellicht een ander maal.....Onder het genot van drank en spijzen werd deze memorabele wandeling afgesloten. De veteranen hadden aangetoond dat zelfs onder erbarmelijke omstandigheden de route naar volle tevredenheid en tot ieders welbevinden kon worden afgerond.
Tot zover.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten