Stout, ongehoorzaam, ondeugend of ronduit de vandaal uithangen

 

Nu het dan daadwerkelijk een feit is, dat we in 2014 zijn aanbeland, wensen de HH al hun lezers en hen die hen dierbaar zijn, een fantastisch nieuw jaar. Voorafgaand, tijdens en vlak na de jaarwisseling hebben een  aantal inwoners van Nederland zich beziggehouden met de kreten, die in de titel worden aangeroerd. U weet wellicht dat de HH zich ook wel eens bedienen van iets wat niet geheel volgens de regels is.

 Maar onze goede bedoelingen blijven dan wel altijd overeind. Hierover later nog iets meer. Omdat HH nog herstellende was van een onaangename verkoudheid, meldde hij zich bij HF. Deze moest HH weliswaar teleurstellen v.w.b. geneeskrachtige gaven en een oor, maar ging daarna gedwee mee. In de auto werd unaniem gekozen voor een Tilburg-wandeling en niet een Amsterdammer. Dit is 'm:  http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/408298/wandelroute/wandelen/20km-door-reeshof.nl . Kon HF HH tijdens het geheel iets meer laten zien van en vertellen over de plek waar de eerste HF-kreten en schreeuwen aan de wereld werden toevertrouwd. Daartoe stuurde HH naar de Puccinihof en op elegante wijze parkeerde hij te aldaar. Na schoenendingen toonde HF aan HH zijn nieuwe fototoestelletje. HH had informatie gegeven en HF had daarna koeien bij horens gevat en het kleinood aangeschaft. Nu maar hopen, dat het apparaat naar behoren dienst wilde doen. Al ras kon er gebruik van worden gemaakt; kijkt u maar even mee naar deze speciale uitvoering van een autobrommermobiel.  De langskomende vrouw informeerde belangstellend of de foto bestemd was voor de wijkkrant. Of de verkoopcijfers gunstig zijn, weten de HH niet, maar gezien het aantal autodealers dat we tegenkwamen moet er toch sprake zijn van klandizie. Of dat bij de Perzische tapijtenhandelaar het geval is, is ons inziens ondergeschikt aan het feit, dat HH erg geïnteresseerd is in de tapijten an sich. Hoe ziet dat eruit? Veel tijd om dat vast te stellen gunden de HH elkaar niet, zodat de brug over het Wilhelminakanaal kon worden overgestoken en aan de Goirkekanaaldijk richting Dongen begonnen kon worden. Langs de sportvelden, waar de broer van HF destijds zijn nog immer fameuze voetbalactiviteiten ten toon spreidde en vlak daarna werden de HH middels borden gewaarschuwd , dat het essentiële fietspad richting Dongen afgesloten is. Aangezien er sprake was van fiets, HH sloegen we de mededeling in de ruim aanwezige wind.

 Verderop constateerden we dat het fietspad inderdaad niet verder toegankelijk was, maar voor ons waren hekwerk en prikkeldraad aan de kant gedaan. Daarachter ging men binnenkort verder met het verbreden van de sluizen en de spuien. Nu waren we vlak bij het huis, waar HF na enkele jaren naartoe was verhuisd vanuit de geboorteflat. Om daar te komen hoefden we alleen nog maar een plek te vinden, waar de omheining ruimte bood tot doorsteken. Tot aan het einde van de afsluiting was daar echter geen sprake van. Na het smeden van enkele slimme plannen kon er een geslaagde bevrijdingspoging plaatsvinden. Rugzakken af.
HF kon HH nu begeleiden naar de Mieredikhof. De bestrating was nieuw, de Volvo oud en na een korte bezichtiging terug naar het Moersepad. Het zeer luidruchtig keffende dier leek even nog roet in het eten te gooien, maar uiteindelijk konden de HH verder vanaf de sluizen. De rennende hond beet niet, twee stoelen waren klaargezet, de ganzen waren luidruchtig en de HH doken op tijd de Middenschouwenstraat en de Reeshofse Bijstervelden in. Dat we daar op een soort eiland gingen, werd direct duidelijk door de aantrekkende wind. Langs de Kievitshoeve en daar waar scholing kan plaatsvinden op naar het station Tilburg Reeshof.  Waren de HH met de trein? Nee hoor en daarom verder naar de Bredaseweg.

Op zeer opvallende wijze probeerde daar een aantal personen onder de weg door te steken. Dat is hen tijdens onze aanwezigheid daar in ieder geval niet gelukt. Halverwege de Oude Rielsebaan kwamen we na de ingang van het Amarant-complex een mooie zit-, eet- en drinkgelegenheid in de vorm van een bankje tegen. Aangezien iemand zo vriendelijk was geweest om een handdoek neer te leggen, kon HH droogdoening doen en werd bij het Treinplein gepauzeerd. Enigszins gescheiden vervolgden de HH de wandeling, maar bij de uitgang van Amarant kwamen zij weder tezamen. Dat we werden ingehaald door Brabant Water-auto deed ons toen nog niet vermoeden dat dat ook werkelijk water voor ons zou opleveren. Op de Gilzerbaan waren de paraplu's geen overbodige luxe. Maar bij begraafplaats de Vredenhof konden deze desgewenst al weer worden ingeklapt en hield het watervallen op. Oppassen want de stoep was glad en even samen op de foto.
 Op de Ringbaan West voor het spoorviaduct deed HF nog even een uitbusval-anecdote en even later was de Nassaustraat aan de beurt. In eentje daarvan is HF geboren.

Nog even verder en de rotonde met het onbewoonde huis overgestoken. Vrij snel daarna schoenen uit en aan en op naar een plek waar het geheel kon worden nabesproken. Bij knooppunt Hooipolder was een verkeerslicht helemaal ondersteboven van het aanschouwen der HH. Ons doel was de Gouden Leeuw. Hoewel de gevraagde pittige gehaktballetjes pas de volgende dag zouden worden geschapen, was de kok bereid om ze direct voor ons te bereiden, zodat de Westmalle Dubbel een geweldige smaakpartner zou krijgen. De HH smulden.