Green pants for only one gent, de ander wil de rode broek

 

Natuurlijk zit u in spanning te wachten. Waar gaan de HH deze week wandelen? Wordt onze gemeente eindelijk opgenomen in de lijst van zaken die op het onvolprezen internet te vinden zijn?
Tja, wij zullen hier altijd partijen blijven teleurstellen, al was het maar vanwege.
Vandaag was er al geruime tijd geleden sprake van een route die was overeengekomen zullen we maar zeggen. Op basis van eerdere ervaring en nostalgische gevoelens werd gekozen om het gekozen voertuig wat diende ter transport op dusdanige wijze in te zetten dat binnen afzienbare tijd een zeker gebied van Nederland bereikt kon worden wat nu eens niets met grensstreken en België te malen zou hebben. Tja, naar de reden van dit alles kan slechts worden gegist. De breinen van de HH zijn ondoorgrondelijk niet in de laatste plaats voor de HH zelve.
Ach, neemt het zoals het komt, dat is ons devies en leunt niet teveel op oude ervaring aangezien de geheugens van de HH niet 100% betrouwbaar blijken, vooral van die kleinere. Die is gek genoeg niet groter dan die grotere.

Afijn, de souplesse van de stuurmanskunsten zijn al vaak genoeg uitgemeten, niet als laatste alhier. Maar eerdere artikelen mogen ten nutte staan van de gehele mensheid en het mensdom als zodanig.
Mocht u met de trein komen dan lijkt het ons verstandig om bij het station uit te stappen en daar de route te volgen zoals deze in de beschrijving is benoemd. Wij daarentegen reden direct door naar de omgeving van de sporthal alwaar langer parkeren dan de blauwe zone makkelijk te doen is. Nadat HF aldaar was aangekomen was het zoeken naar een gevoelsmatig goed voelende parkeerplaats best een heel gedoe. Zodoende ging hier al wat tijd verloren. Maar tijd is iets waar alleen mensen met echte banen last van hebben.
Nu het parkeren gelukt leek werd van diverse benen de schoenwissel praktisch uitgevoerd, waarbij HH oude exemplaren had meegenomen, de reden waarvan is terug te voeren op ervaringen in het verleden die geen garantie bieden voor rendementen in de toekomst.

Inzoomen op de route is zeker mogelijk, in deze te weten de groene wissel met het zeer fraaie nummer 118. Wie wil deze niet lopen? Ach, als u heel lang de tijd neemt zult u ongetwijfeld iemand vinden die geen zin heeft in dergelijke onzin, maar in het algemeen wordt gewag gedaan van ongeduld bij de periode tussen de vraag en de realiteit. Bij de HH moet u met de
rgelijke theorie niet aankomen, dit zijn gasten van de praktijk.
Wij verlieten dus niet het station maar gingen een soort van direct via de distelvinklaan en zo het bos in, waarbij de aanwezigheid van bomen direct opvalt. Om u heen, maar ook voren en vanachter.
Ondanks zo nu en dan drassig kunt u het best de zijkanten van de paden kiezen en let dan vooral op terugverende takken. Die kunnen met rake klappen u erop wijzen dat u zich buiten bevindt en niet in de veilige beslotenheid van een woonkamer dan wel gelduitgevend vrouwpersoon.
Na wat onbeduidend doorwandelen bereikt u als het goed is de vooraanduiding van het Henschotermeer. Volgens de beschrijving kan het hier best druk zijn, maar de HH hadden alleen last van een ter afleiding in een duwkar gedeponeerde heerpersoon. Wel werd ons doorlopen verzocht aangezien nieuwsgierigheid in deze omgeving tot een der 10 deugden behoort.
Nagenoeg helemaal omlopen zult u niet, maar parkeren is tegen een tarief zeker weggelegd voor de welgestelden van deze aarde. Nadat u een plek passeert waar in het verleden goede van u bekenden plasjes en ander sanitair genoegen uitwisselden met de natuur gaat u met wat omwegen langs de camping van de NCC. Enkele bijzondere exemplaren van deze club werden tentoongesteld maar deden neusbloedend alsof alles maar tot de normaalste zaken van deze tijd en omgeving zouden horen. Echt niet dus.  Na het verlaten van deze omgeving gaat u de eerste drukke weg van vanmiddag oversteken, hetgeen met auto's erop al lastig is, laat staan.....
Landgoed Den Treek-Henschoten wordt u aangeboden in al zijn weerbarstigheid. Een van de aardigheden van dit stuk van de route is de slechts nu en dan te horen autoweg. Oh, kon dit maar steeds. Na vele omzwervingen, waarvan we niet teveel kunnen verklappen, behalve de aardige bomen opruimer, kwam dan toch de pyramide in het zicht. U kunt hier gerust enige tijd rondlopen, want het aangezicht verschilt per aanschouwende zijde. Via de hoofdingang en langs de helaas nu nog gesloten uitspanning steekt u alweer een gevaarlijke weg over en vervolgt de wandeling. Mogelijk ziet u hier een nordicwalkingpaaltje. Wij troffen het beter, wamt wij troffen niet alleen het paaltje maar ook twee vrouw-exemplaren van dit bijzondere mensenras. Ach, het volgende hoogtepunt Austerlitz dient zich al bijna aan. Als u wilt biedt Bonaparte u vertier op het gebied van drank en spijzen. Natuurlijk mag het dorpsplein niet onvermeld blijven evenals de warme slager. Wij genieten thuis nog van deze warmte.
tip: voor de kamerzoekers onder ons hebben we 16 vierkante meter in de aanbieding waarbij slechts ten dele hoeft te worden gedeeld. Huisnummer 33 biedt de optie om het geheel weer te verlaten en de rust van de bossen weer op te zoeken. Bent u net als de HH een echte liefhebber dan biedt de komende kleine zandverstuiving voldoende reden om op zoek te gaan naar een bankje. Troost u, wij vonden er ook geen. Maar niettemin kunt u boomstamsgewijs de meegebrachte nering alhier verorberen. Voelt u zich wellicht een beetje een heer?
U moet hier ook weer op krachten komen want er wacht u een zinderende afdaling, een ondersteek van spoorwegen en rijkswegen en daarna een voortdurend omhoog kijken naar de hoogspanningsmast en dito leidingen. Alsof dat nog niet genoeg is moet u ook precies onder een dergelijk genot linksaf en een slingerend pad gaan volgen.
Ach, woorden schieten te kort. Daarom maar een stuk overslaan en direct door naar het verruigde grasland waar u (het is niet anders) toch de volledige oversteek moet aanvaarden en ondergaan. De kans op het zien van de rode broek neemt hier toe.
Via landgoed Stameren moet u weer een gevaarlijke weg oversteken maar daarna bent u dan eindelijk in SBI/Zonheuvel, hoewel dat ook weer bomen bevat. Het is niet anders.
Onderweg een donker naaldbos passerend en later dan ook nog Huys te Maarn, alwaar LA u uiteindelijk naar een leuk huisje voert. Wij kunnen dit niet verder duiden, op het gevaar af in het kielzog van de duitse mop van de heren van Monty Python terecht te komen en dat kan net op papier worden gezet.
Ach, u nadert Maarn weer via zijwegen, Lindelaan en zo en passeert als u het goed in de gaten houdt het aan de voorkant zeer fraaie raadhuis. Van hieruit ondersteekt u de rijksweg en gaat hetzij naar de trein of de auto opzoeken.

Bieren en bittergarnituren deden wij in de aanwezigheid van boeken en Maredsous, een triple die ons zeker kon bekoren.