Zondags op z'n vrijdags

De HH hebben vorig jaar nog een mooi boek uitgegeven in de categorie Reizen, maar van enig gewag daarvan tijdens het boekenbal is absoluut geen sprake. Ook stellen we met enige bescheidenheid, dat buitenaardsheid ons niet vreemd is. Wel dus dat voor ons geen uitnodiging op de mat lag voor het bal der ballen. Maar goed, de organisatie mag van ons gerust weten, dat dat onze drang naar wandelverhalen schrijven alleen maar aanwakkert, hetgeen ook mag blijken uit het feit dat van het volgende boekwerk inmiddels verhaal 29 al weer aan u wordt voorgeschoteld.

 Het is niet zo, dat de HH aandelen NS hebben gekocht, maar toch willen we hier nog een keer vermelden, dat het treinreizen in combinatie met wandelen ons uitstekend is bevallen. Zodoende dook HH in de donkere krochten van het internet en ontdekte http://www.zondagsnomaden.nl/wandelingen/hoek.html . Om het beginpunt te bereiken, werden OV-chipkaarten opgeladen en gezamenlijk gereisd vanaf Rotterdam CS. Nu nog niet officieel in gebruik, maar daar gaat onze vorst binnenkort wat aan doen. Geheel volgens plan startten we de route en gingen langs het golfterrein, waar onder andere een plek is, waar drop verkrijgbaar is.

Noch ijzer noch hout hield ons tegen en daarom over de dam, waar iemand met een zonnebril op plots de benen nam. Gelukkig hoorden de HH het scootmobiel aankomen. In de buurt van Zuidbuurt zit men blijkbaar niet te wachten op een tunnel, hoe die ook heten mag. Kort na de Korte Buurt doken we onder de snelweg door (HF controleerde bij MiddenInn even het toilet) om vervolgens de twee in de route aangegeven bruggen over te steken. Enigszins trouw aan het vaderland en routebeschrijvingen gingen we nu rechtsaf en daarna linksaf. Een straatnaambordje met Julianaweg zagen we niet, maar ach wat geeft dat. Na een mooie wandeling daar Maasland moesten we toch even kijken waar de Julianaweg zich nou eigenlijk bevindt. Google Maps hielp ons en snel waren we op de o zo gewilde weg. Echter aan het einde kwamen we uit waar de twee bruggen zich bevinden en kregen we in de gaten dat de routeschrijver het rechtsaf een linksaf in een verkeerde volgorde had aangegeven. We willen niet zo ver gaan om het prutswerk te noemen. Wederom Google Maps erbij en dan maar niet over het Dijkpolderpad, want om de Julianaweg nog een keer te doen en dan in tegengestelde richting is een straat te ver.


Daarom lekker langs de snelweg en bij de Westgaag de route weer oppikken en onder de snelweg door. Vanaf de Maasdijk zagen we bij het sportpark een mooie gelegenheid om aan een picknicktafelmerbanken de broodjes en het water te gebruiken ter  versterking van de innerlijke HH en HF. Hondjes deden in ons bijzijn een kunstje, wat in grote delen van de wereld wordt benoemd als een poging tot voortplanting. De begeleidende dames benoemden het in de categorie spelen. Met volle buikjes de Schenkeldijk op en een heerlijke tegenwind met af en toe een spatje regen. Of drupje, al naar gelang. De oranjedijk op en daar waar de meneer met afgekorte broekspijpen de grond machinaal kapot maakte, kregen we een soort levenswijsheid voorgeschoteld.
Oh ja, en gingen we linksaf. Het radiografies bestuurde vliegtuigje hing hoog in de lucht en wij verbaasden ons over bebouwing.

Vlak daarna werden we door de route een eigen weg en richting het spoor opgestuurd. Dit ondanks waarschuwing van de meneer, die ons wist te vertellen, dat het hek op slot was. Ja, en dat is voor de HH natuurlijk direct een reden om terug te keren. Dacht het niet, dus. De meneer had enigszins gelijk; 1 hek stond open en fluks staken we het spoor over. Daar was het 2e. Ja, dat zat inderdaad op slot en er overheen klimmen/klauteren bleek ook met hulpmiddelen als kratjes, touw en een ladder niet te doen.

 
Op aanwijzen van een heer, aan de andere kant van het hek, konden we slechts besluiten ons gewonnen te moeten geven. Nou, dan gaan we ook niet meer naar Hoek van Holland. Dus dezelfde route terug naar de kruising Oranjedijk/Schenkeldijk en daar Maassluis betreden. Twee minuten voordat de trein naar Rotterdam-CS vertrok stapten de HH in en werden op voortreffelijke wijze naar ons eindstation gebracht. Daarna zochten we ons vertier bij een ex-koning der Belgen. Naast La Trappe Jubilaris genoten we van Flamm Kuchen; juist die dag voor het eerst in het assortiment. Gelooft u ons maar, beiden een aanrader.