Een toepasselijke uitspraak van Erasmus op de bewegingen van de HH. Bijna nooit wordt de oorspronkelijke route geheel volgens de instructies en aanwijzingen uitgevoerd. Dat geldt voor zowel de lichamelijke als de geestelijke kant. Vermoeien met voorbeelden laten we achterwege, want de blik moet vooruit. Vandaar dat HH reeds op dinsdag HF voorstelde het Erasmuspad weer eens te betreden. Een mooie oefening qua lengte voor het Krijtlandpad, wat de HH zo rond Hemelvaartsdag zullen trachten te ondernemen. Googled u gerust eventjes. Dan wachten we hier wel even op u. Zo, daar bent u weer. Het Erasmuspad dus. Bijkomend voordeel voor het milieu: de HH maken gebruik van fiets en openbaar vervoer om elkander bij de startplek Rotterdam Centraal Station te ontmoeten. Bij de samenkomst grapte HF dat hij even kwam zeggen, dat hij een trein later zou komen. HH troefde daaroverheen dat hij helemaal niet zou komen en zo kon de wandeling aanvangen. HH was vandaag de reisleider en loodste de HH richting het museum van Boymans en van Beuningen. Onderweg trokken we ons niets aan van bijvoorbeeld de aanleg van de nieuwe tuin en de man, die door een zijdeur met gevulde zakken het museum verliet.
Op verzoek van HF werd evenwel wel aandacht geschonken aan een paars monster. HH was niet verbaasd, want pas geleden was hij hier nog geweest. Bij de Griekse Kerk was men bezig met voorbereidingen voor een feest. Bloemen en verlichten waren in ruime mate aanwezig. De Westzeedijk overgestoken en daar zagen we een voor ons onbekende steeg, die, naar achteraf bleek, voorzien is van de naam Westmaaslaan. Reden genoeg om er doorheen te lopen. Op het Westplein Jamin, van Beuningen (ja, die van het museum) en nog wat Bekende Rotterdammers (BR-ers) aangesproken. Dat allemaal als opmaat voor een kwartiertje wachten op het veer naar Hotel New York. Na een handvol minuten kwam een nog niet in dienst zijnde overzetter, die zijn collega vriendelijk verzocht ons te komen halen. Nog maar net in het vaartuigje zittende, leerden we dat de roerganger gek werd van het worden aangesproken door (buitenlandse) toeristen.
De toon was gezet en daar dobberden we over het water. Een collega-schipper kreeg opdracht tot het vervoeren van een gezelschap, dat foto's wenste te gaan maken. Duidelijk geen bezwaar voor hem, al wilde hij wel graag weten of dat kleuren- of zwartwitkiekjes zouden worden. Inmiddels waren we bij de bestemming aangekomen. Nieuwsgierig vroeg een stel aan de schipper of hij ook naar de andere zijde vaart. De HH wachtten het antwoord niet af en gingen verder. De Zwaan was met openstaan bezig, zodat een ongestoorde oversteek kon plaatsvinden. Vanuit belevenisoogpunt gezien kwam nu even een rustige tijd. Een taalgrapje op een horecaklantentrekbord, wat fotogenieke meeuwen, een al dan niet uitnodigend terras met gifgroene stoeltjes waren zo'n beetje wel de hoogtepunten.
Na de Laan op Zuid was er sprake van wakende ogen van een leeuw. Gelukkig op gepaste afstand, zodat de HH zonder kleerscheuren via de Maashaven Oostzijde de Maashaven Zuidzijde konden bereiken. Daar hadden 2 meneren blijkbaar een zware klus gedaan, want veel gehijg en gesteun. En toen zag HH, dat een binnenvaartschipper zijn schip compleet achteruit aan het varen was. Al met al werd het toen tijd voor hem om een verkwikkend hapje te nuttigen. HF had inmiddels de jas in de rugzak gedaan, aangezien de buitentemperatuur lekker was opgelopen. Op de Wolphaertsbocht leerden de HH weer een hoop nieuwe dingen bij. Enkele daarvan: makelaardij en autoverhuur is een ideale mix voor 1 bedrijf; sommige mensen willen een cadeau met een boodschap; een apostel die al dan niet alleen onder meer doden opwekt. En toen werd het tijd om Charlois binnen te trekken. De juffen zaten lekker in het zonnetje boterhammetjes te doen. HH vreesde even voor foutloping, maar geen man overboord. Verderop lonkte het Zuiderpark en de inmiddels best klaar zijnde vijver. Bij de grappig gekortwiekte graspollen ontdekten de HH dat het woord "land" vertaald in het Spaans of Fries heel anders klinkt. Ook in Rotterdam. Aangezien de kanoclub niet open was, liepen we richting de Meyenhage.
Dit keer had HF bij de markt geen verrassingen voor HH. Langs de school die nu een geheel andere tijdsbesteding kent, naar de plek waar soms aan Amerikaanse auto's wordt gesleuteld. En daar was ze dan: de Smitshoekseweg. Niet dat we aan buitenstaanders ook maar iets zinnigs over deze weg kunnen vertellen. Daar waar de HH de vorige keer lunchten, was geen sprake meer van de toenmalige zitgelegenheid. Neen, integendeel. Maar goed, iets verderop na café het Schaapje en met zicht op kunst konden we met de snuffert in zon heerlijk genieten van water en diverse soorten en maten brood.
Enen vogel wilde de HH bekogelen, maar gelukkig was het geen precisiebombardement en splatste het projectiel op een veilige afstand op de grond uitmekaar. De buikjes gevuld en bijgekomen van de snelle overgang van Smitshoek naar Barendrecht en directe aankomst in Rhoon op naar de Oude Maas. Geen idee hebbend omtrent de leeftijd daarvan overigens. Schaapjes op het droge en daredevils op de fiets willen we wel even kwijt. Hoewel niet voorzien van geruite en/of gele of rode broeken en clubs betraden we toch het golfterrein. Maar daar bleek dat wij toch wel de enigen waren zonder serieuze handicap. Een beetje laf langs de Rhoonse grienden wandelend begroette HH luisdkeels de meneer, die op een bankje van de zon en de omgeving zat te genieten. Een vrolijke reactie zijnerzijds kwam onze kant op.
Op de Havendam stond een man met rubberen laarzen vanaf een trapje een caravan te reinigen. Volgens kostte de foto, die HF maakte, een euro. Na een vermakelijke conversatie over waar vandaan en waarom, besloten we niet bij de Gouden Arend neer te strijken. Dat bood ons de gelegenheid door te wandelen via het prachtige winkelcentrum van Rhoon. Na een leuke anekdote van HH over mannen met staart in hun haar, was daar de opstapplaats voor de metro naar Rotterdam. Onderweg in de metro leerde HF van HH dat het perron bij halte Wilhelminaplein schuinscheef is. Wat een architectonische misser! Tevens reden om bij Beurs uit te stappen en al wandelend vast te kunnen stellen, dat vele terrassen veel zaten. Dat zorgde er wel voor dat HF een ex-collega kon begroeten. Uiteindelijk bleek het Westerpaviljoen uitkomst te bieden. Slechts voor de statistieken melden we de consumpties: Rotterdamse bitterballen, Affligem Blond (i.p.v. Dubbel), La Chouffe en Erdinger. Een prachtige afsluiting van een prachtige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten