De mooiste?

Soms komen zaken zomaar uit de lucht vallen. Het valt de HH dan op dat sommigen hierover uitgebreid een verhaal willen doen. Maar de HH gaan u niet lastig vallen met voetbalzaken uit het verre Zuid-Amerika. Nagenoeg iedereen zal de prestaties van "onze jongens" gevolgd hebben. Mocht dit niet het geval zin dan vermoeden wij dat het spelletje met een bal en 22 jongere HH u niet bijzonder interesseert. Mocht dat het geval zijn dan is het wellicht goed om te weten dat onze nationale luchtmacht soms pogingen onderneemt om onze nationale spoorwegen te ondermijnen in hun bedrijfsvoering door zovelen onder u te verzoeken via Tilburg naar Gilze te rijen dat er bijna sprake is van bezwijken onder zoveel aandacht. (*)
U fronst de wenkbrauwen? Wij gaan over tot explicatie.
De HH hadden via een alternatieve bron een aanschaf gedaan om middels de NS een vervoer te ondergaan van Rotterdam naar Maastricht. Kijk! Het zit zo! Als je toch al niet vaak in een trein zit is het beter om die enkele keer dit zo lang mogelijk te doen. Dus leek ons deze rit een
van de meest geschikte om zich in dit doel te schikken.
Aldus maar ook om ca 8.30 uur troffen de HH zich op Blaak en betraden zonder aarzeling de eerste trein. Prima, plek zat maar helaas slechts tot Dordrecht. Aldaar een overstap en toen in een wel hele drukke trein, zodat de HH gedoemd waren tot staan. Dit duurde tot een gehucht bij Tilburg alwaar (zie *) deze meute eindelijk de trein verliet en de HH van een verdiende zitplaats konden genieten. Dit duurde tot Eindhoven alwaar de finale etappe middels nog een trein (pas op, er kan nog een...) werd

afgelegd.
Aangekomen werd gewandeld naar een locatie alwaar koffie werd genuttigd (met koekje) en toen kon het echt beginnen. Over de brug linksaf en wandaar de groene wissel nr. 44 volgen.
Dit betekent een blikje over Maastricht maar het centrum wordt gemeden. Dan gaat u via de stadsmuur, Helpoort en de kleine dierentuin eindelijk klimmen via de politie naar het begin dan wel eind van het Pieterpad. Onderwijl ziet u wat de ENCI aan landschappelijk schoon heeft betekend voor deze provincie. Al wandelend gaat u door bossen, langs een zwerfkei, licht dalend en sterk stijgend tot u eindelijk el grotto kunt betreden. Mag niet, is alleen voor HH.
Vandaar gaat het dan toch weer verder zuidwaarts waar u of via de reguliere route of middels een eigen initiatief een blik op de maas en de monumentale boerderij kunt werpen. Dan wordt u pas echt het bos in gestuurd.
Na verder wandelen (een gat is niet zomaar een gat) en langs de bosrand en RA een landweg aflopend met onderweg een nagenoeg onzichtbare waterplek. Bij het zoveelste kanaal van die Albert RA over beton gaat het naar Kanne. Helaas was de kok door zijn rug gegaan zodat wij verderop in het dorp moesten verpozen. Hier was wel bier maar geen eten. Vandaar dan de gehaktbal.

Puur vanwege het plezier gingen de HH weer terug om te kijken of de kok reeds was hersteld, bleek niet. U kunt natuurlijk ook vanaf het terras de route volgen.
Na wat korte doorsteekjes en mooie huizen gaat u bij de zoveelste grenspaal omhoog naar de Cannerberg. U loopt dus niet door naar het kasteel zoals HF hoe dan ook wilde doorzetten.
Middels een pad scherp uitgesneden in de rotsen moet u geduld opbrengen en wachten op het bordje Millennium bos alvorens u verder gaat met de afdaling. Eenmaal beneden kunt u plassen en niet naar de asfaltweg te gaan. Nee, scherp LA, soms is de weg erg hol. Helemaal uitlopend langs een vreemd gebouw, een poepplek, komt u in het zicht van Maastricht. Buitenwijken, een eetcafe, een leuke oversteek bij de Jekermolen gaat u alras verder deze mooie stad in. Langzaam gaat u dan toch weer op in stadse genoegens. Wist u dat de Jeker hier ook stroomt? Dat komt dan goed uit.
Enfin, door Maastricht naar het O.L.V.-plein alwaar de HH ieder op hun manier herinneringen aan bewaren.

Bieren (6x) en bittergarnituur werden genuttigd alvorens weer terug getreind ging worden. Wellicht handig om te weten, maar wij gingen nu niet van Rotterdam naar Maastricht maar andersom.
De luchtmacht zat ons niet dwars zodat HF bij Dordrecht kon uitstappen en HH helemaal alleen naar centraal moest doorrijden.
Dat het allemaal goed is gegaan bewijst hetgeen u nu kunt lezen.
Tot de volgende keer...

En inderdaad, de HH vinden dit van de tot nu gelopen groene wissels de mooiste!