Esch-sur-Boxtel

Stelt u zich eens het volgende aantrekkelijke plaatje voor:
u kijkt uit het raam en u ziet tot aan den einder eindeloze rijen flatgebouwen, beton, prachtig nieuw asfalt, mooie eengezinswoningen, fraaie 2 onder 1 kappers en natuurlijk voor de boven modalen mooie vrijstaande exemplaren. Wij begrijpen, we wrijven het er maar weer in.
Wat een prachtige vergezichten biedt ons Nederland.
Bent u bekomen?
Prima, dan kunnen we verder.
Voor dergelijke vergezichten moet u vandaag niet bij de heren zijn.
Als u de kaart bekijkt dan wordt het al snel duidelijk: behalve met wat vervelende natuur zult u het met Brabantse mini verstedelijking moeten doen.

Hoe komt u aan deze wandeling hoor ik u zeggen? (of schreef u ons hierover?) Niet belangrijk, routeyou kan het u bieden.

Starten na het parkeren deden wij in Esch. Rondje rond de kerk is hier mogelijk, wij kortten dit direct in omdat HF een mooi plekje zag om de ware groene te parkeren in het zicht van.

Tja, HH moest eerst nog wat telefoontjes plegen maar toen kon het
dan ook. Op pad! Ja hoor, daar gingen zij weer, niet gedreven door dwang.
Al snel bleek dat de verdacht lichte rugzak van HH een essentieel deel miste. Wandelvocht voor onderweg. Ach, zie daar het voordeel van de verstedelijking. Een normaal niet geopende winkel bleek nu deels wel open maar verkocht geen noodzakelijk vocht. Gelukkig kon een lege supermarkt fles (met vruchtensmaak) worden overgenomen om niet en werd na omspoeling het geheel voorzien van 1 1/2 liter water. Het aanwezige orakel wenste met HF een goed debat op te zetten, maar de laatste kon dit niet goed plaatsen en liet het geheel voor HH achter. Goed, dat was ook geregeld. We moesten immers nog het ruwe en onbemande deel door.

Op de een of dezelfde manier hadden anderen gehoord van onze wandelonderneming want er was concurrentie. Niet zozeer aan het begin, maar de Kampina is blijkbaar het doelwit van meerdere personen, ook van dichtbij. Vraagt ons niet naar het hoezo, wij kunnen straks weer weg maar zij dienen achter te blijven......

Tja, er was eerst die hele lange rechte weg, zowel lang als recht. Dat bleek niet gelogen. Uiteindelijk dan toch naar rechts richting een kasteel. (wij maken geen reclame). Volgens aldaar geraadpleegde bronnen zou het verschil tussen arm en rijk ons hier duidelijk worden. Dat was duidelijk al veel eerder begonnen. Iets van "armen smalle wegen en omgekeerd on-evenwijdig". Wij konden en wilden bij dit lokale gebruik niet te lang stilstaan en gingen dus verder, de ongerepte natuur in.
Water kon worden overstoken door middel van bruggen. U hoeft dus geen klimgerei mee te brengen.

Diverse waterwerken werden derhalve overstoken, dit zijn slechts voorbeelden.

Eenmaal op de Kampina werd ons duidelijk dat wij langs een gevaarlijk groot ven zouden moeten. Ach, met twee van dergelijke moest dat kunnen. Om het gevaar te trotseren werd zelfs besloten om alhier een voederbank uit te proberen teneinde de inwendige en HH de kans te bieden van het vocht kennis te nemen.
Verdere wetenswaardigheden bestaan eruit dat HF broodjes bij zich had inclusief vervaarlijke worsten en HH op de bruine jongens een jonge abdij-kaas had gedaan. Om de smaak te temperen was dit voorzien van een rucola melange.

Wanneer u dit niet interessant vindt mag het worden overgeslagen.

Wij hervatten het avontuur en dit verliep voorspoedig. Over prachtige heidevelden met gedeeltelijk weerzien met herinneringen en derhalve werd besloten tot meerdere opnieuw en face fotografie.
Bij HF met zon, bij HH soms niet.
Afrondend kan nog worden gesteld dat sommige dames op heur schreden terugkeerden want men zou en moest een smal pad erlangs hebben. Gedane zaken nemen eigenlijk geen keer maar daar trokken zij zich niets van aan.
Derhalve moesten wij alleen rechtdoor (tip: HH zijn soms een maar nog meer soms twee).

Hoewel wij Esch reeds hadden kunnen nemen (niet anders dan figuurlijk) moesten wij toch eerst nog erom heen, via een kapel en dito reuring over een fietspad retour naar het dorp.
Aldaar op zoek naar die groene, maar dat viel mee. Ernaast bevond zich een nog meer groene van een vulgair merk, met verdachte kentekenplaat.
Wij besloten zo snel mogelijk de thuisreis te doen, Havana niet mee te nemen maar figuurlijk lezend en letterlijk drinkend het weekend te starten.
Dus: in de zon, Texels schuim dan wel Hoegaarden, dit alles gegarneerd met frisse ballen.
Eindelijk waren wij weer in de echt bebouwde omgeving, genoeg natuur voor vandaag.

Tot een volgend keer.

Hebt u zin in deze route? Wij sturen het u graag.