Dag 3: Epen tot en met Gulpen

Rond een uur of kwart voor acht/acht uur ging het door HH ingestelde wekkeralarm af. Na enige moeite werden de geluiden bedwongen. Wellicht vraagt u zich af, hoe de nacht was bevallen.

HF had van een weldadige rust genoten. HH daarentegen was de HF getrakteerd op boomzaaggeluiden. Hoewel dat HH aan thuis deed denken, was zijn rust van een veel lagere gradatie geweest. Bij de ontbijttafel maakten we kennis met Marianne en schoven we aan bij fietsgasten en Frank. Het ontbijt was wederom uitstekend aangekleed. HF voorzien van thee en na diverse niet-geslaagde pogingen werd HH uiteindelijk voorzien van koffie. Even later waren ook de Krijtdames van de partij, alsmede nog een Frank voorzien van zijn ouders.Geanimeerd werd er gegeten en gebulderd.

Maar iets later ging toch een ieder zijn of haar weegs. De weersvoorspelling voor deze dag waren niet heel gunstig, maar ook weer niet dramatisch. Langs de Smidse en de Volmolen en daar was de eerste flinke klim van de dag. Via Camerig doken we het Vijlenerbos in.Vrij snel was er sprake van uitdoen van wat bovenkledij. In de buurt van neerlands enige boshut genaamd 't Hijgende Hert (tevens horeca) begon het enigzins te spatten. Nu even wat anders. Bij onze vorige Zuid-Limburgwandelingen hadden we reeds kennis gemaakt met het Vijlenerbos en het verderop gelegen Vaals.

Van beiden hadden de HH naar hun mening reeds genoeg geproeft, zodat de suggestie van de heer Piet Smulders ( http://www.pietsmulders.nl/nederland_krijtlandpad.html ) , om een doorsteek te maken naar Holset, zwaar in dank door ons werd afgenomen. Inmiddels geen regen meer en aangekomen in Holset werd het tijd voor koffie en vlaai.
En waarom niet bij Oud Holset Herberg? HH geïntrigeerd door een klein kastje en HF door de spreuk "Dit is een zelfreinigende keuken; als je 'm vies maakt, moet je 'm zelf reinigen". De koffie overheerlijk, net als de appel- (HH)en de kersenvlaai (HF). Een kijkje bij de historie van de plaatselijke kerk en op naar Harles. Na Harles komt in deze reeks Vijlen. De daar staande kerk is van een enorme grootte. De route leidt er hemelsbreed wel langs, maar niet er naartoe. Bij het stegelke (draaihekje) deed de wandelmevrouw ons vertellen, dat ze iets moest doen. We zullen nooit weten wat, want onze niet-nieuwsgierigheid was aanleiding om geen vragen te stellen.

Iets verderop een clubje van een man of acht, waarvan de laatste vrouw in ons reddende engelen zag, toen we haar vertelden, dat boven in het dorp versnaperingen te koop waren. De voorzichtig drukke weg in Nijswiller staken we over, maar veel reden om langer daar te blijven hadden we niet. Tussen Nijswiller en Wittem werden voor de tweede dag op rij verrast door de huifkar. Wederom alleen maar blijde gezichten. Bij een monument voor gevallenen deden we even een etenswaarbreak, om daarna vrolijk verder te gaan. Hoewel erg verleidelijk weerstonden we in Wittem de schreeuw om kaarsen te kopen en in het klooster aan te steken. Een kloosterverblijf lokt ons, in tegenstelling tot (pater) Frank, niet. De kasteelboerderij liepen we voorbij, terwijl het aardig begon te regenen.

Op naar de Gulperberg. Om daar te komen moet een behoorlijk hoogteverschil worden overbrugd. Dit laatste werd door de knieën van HF niet heel erg gewaardeerd.
Maar eenmaal boven bij Maria was de pijn weer snel vergeten, want toen ging het slechts nog naar beneden en waren we in Gulpen. Even naar de Super en snel daarna neerstrijken op het terras van de Imperator. Verwarmd van de bovenkant konden we na ca. 24 km. vaststellen, dat we enigzins nat, maar best tevreden waren over het verloop van de dag. Zodoende kwam ter tafel, terwijl het droog was geworden, Brand Lentebock, Averbode Blond, Affligem Dubbel en bourgondische bitterballen. In vergelijking met gisteren waren dit ook heerlijke, maar beduidend minder massieve ballen. Afrekenen en op naar de slaapplek. Even verwarring, maar al snel is daar Edmee en zij neemt ons mee naar de slaapkamers. Ja, niet nogmaals nachtrustverstoring door HF. Enige verfrissing en verschoning en dan naar de avonddis. Niet naar de Kroon, ondanks dat die ook in Gulpen is vertegenwoordigd. Nee, Grieks is een goed idee. Een ouzootje vooraf (jamas) en dan een schotel voor twee en Mythosbier. HF inhalig door alle lamskoteletten op te eten, maar uiteindelijk beiden dik tevreden naar de, nog een keer via Vrienden op de Fiets, bestelde slaapplekken. Een afzakkertje in flesdoppen en slapen was toen het devies. Voor de derde dag op rij een zeer geslaagde etappe met veel mooie natuur en aanleidingen tot verhalen.