Wat zijn we hier aan het doen?

Het kan zo maar gebeuren dat de komst van de HH voor de nodige opwinding zorgt. Eerst en vooral moet ons van het hart dat de reacties op ons Krijtlandpad avontuur hartverwarmend zijn geweest. Beste Facebook-vrienden, het was onvergetelijk.
Inmiddels hebben wij onze overnachters ook van onze aanwezigheid op het www in kennis gesteld. Je weet maar nooit.

Vandaag zou een mooie dag worden, maar daar kijken de HH niet zo van op. Alle dagen zijn mooi als je geen baan hebt. Omdat er geen zware rugzakken mee hoefden konden we nu met eigen vervoer. Die van HH was voor HF erg nieuw. Maar dat terzijde. Bij aankomst ten huizen van HF vroeg HH eerst bijstand met techniek om een klant tevreden te kunnen stellen. Tevens graag de lege flessen terug.
Weest gerust, nieuwe treinkaarten zijn besteld.

HH had dagen achter de pc gezeten om een route te vinden en dat was gelukt, via de wandelknooppunt.be website

Wij kozen voor:

39>41>42>43>44>45>46>12>13>14>20>21>19>35>36>16>17>39

Die eerste en laatste dient u serieuzer te nemen dan HF anders volgt u onze route.

Ach, op weg naar ons gastvrije land, met open armen zou de ontvangst zijn. Auto parkeren met de nieuwe techniek van de HH, de bekende rituelen en op weg ging het. Nauwelijks bekomen van de omgeving werden wij aangesproken door agenten in een kleine automobiel, die eerst onze geestelijke vermogens op de proef stelden door de ochtend en middag zogenaamd door elkaar te halen. Maar die truuk is ons bekend. Tja, toen kwam de hamvraag: "Wat zijn we hier aan het doen?" Ach, te verliezen was niets.

Dus wij de wandelpapieren getoond en toen beide heren eindelijk weer normaal konden ademen bleek de grondslag in verbazing te liggen. Men was niet bekend met het feit dat in Loenhout en omgeving gewandeld kon worden. Dat moesten wij dus in alle rust uitleggen. Juist dat laatste kunt u aan de HH overlaten. Overigens zouden wij de beste dienders later weer tegenkomen en toen werd er vrolijk naar ons gezwaaid. U ziet, de HH zijn waarschijnlijk de beroerdste niet.

Tja, vanaf dat moment verliep het eigenlijk op rolletjes. Dat wil zeggen, de nummers volgend en zorgen dat de borden niet gemist worden. Loenhout bleek een aardig oud centrum te hebben, maar blijven konden wij niet. Dus verder moest het gaan. Onderweg kiekten wij er lustig op los.

Een drankwinkel bleek voor de HH een bottle neck. Hoewel geen westvleteren bleek de route niet aan te sluiten. Gelukkig bijtijds geconstateerd zodat langs de Signoren alsnog de goede route werd bewandeld. Eigen inbreng is niet gevaarlijk.
Vrijwel in NL maar toch niet helemaal. Tja, langs boerderijen, hele enthousiaste koeien die echt een keer naar de liederen van HH wilden luistern ( we want more ) bereikten wij Wuustwezel. Hoewel de route niet wilde dat wij het park te zien kregen lieten wij echt van ons horen. De foto's mogen en
zullen. Daarna het plaatsje uit en via een mooi park (de voor kempen) waar wij niet naar binnen mochten werd de wandeling
steeds mooier en groener. Maar aan alles komt een einde, zo niet aan onze wandeling.
Want HF had als verrassing nr 39 niet gekozen maar wandelde gewoon een deel van de heen route.
Ach, als goede vrienden moet zoiets kunnen.

Uiteindelijk de auto bereikt, reverse rituelen en naar NL. Via
slinkse wijze, enig fileleed werd dan toch onder de van Brienenoord bereikt. Daar waren nagenoeg alle bieren al op, ja ja, zodat gewoon pils en affligem het moest zijn.
Hierbij vergezeld van 5 bitterballen en ander gedoe.
Proost en eet smakelijk.